στη Θεσπρωτία και όταν έφυγε για την Αθήνα η σκέψη του ήταν πάντα στον τόπο του, που επισκέπτονταν συχνά και διατηρούσε σχέσεις με τους συντοπίτες του. Αξιωματικός με ευσυνειδησία, έκανε τους Θεσπρωτούς να καμαρώνουν για τις επάξιες προαγωγές του. Δεν προκάλεσε ποτέ με τη συμπεριφορά του και πάντοτε παρέμενε σεμνός και αθόρυβος, έχοντας ταυτόχρονα έντονη δημιουργική παρουσία. Όπου και αν υπηρέτησε, όποιο βαθμό και αν είχε, μόνο καλές εντυπώσεις άφησε, καθώς στην άσκηση των καθηκόντων του υπήρξε σοβαρός και μετρημένος. Kαι ως άνθρωπος φιλικός και οικείος. Ποτέ δεν δημιούργησε προβλήματα, αντίθετα έλυνε προβλήματα με τη συνετή συμπεριφορά του.