αλλά και μέσα από τις ευαίσθητες εσωτερικές του διεργασίες. Άφοβος, αδέκαστος, ελεύθερος, φίλος της παρρησίας και της αλήθειας, ξετυλίγει ιστορικές πτυχές ονομάζοντας «τα
σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη». Δεν υπολογίζει τι εντύπωση θα σχηματίσει ο ένας ή ο άλλος
αλλά γράφει ό,τι έγινε,σύμφωνα με τα στοιχεία, που έχει στη διάθεσή του. Ασχοελίται με την ιστορία, αναδεικνύοντας την χρησιμότητά της, που είναι όχι μόνο η αναψηλάφιση του χθες, αλλά και η προέκτασή του στο σήμερα και στο αύριο, ώστε, αν ποτέ συμβούν και πάλι
παρόμοια γεγονότα, να μπορούμε στρέφοντας το βλέμμα προς τα παρελθόντα να
αντιμετωπίσει σωστά τα παρόντα. Η εκφραστική του δύναμη είναι εξαιρετική, καθώς έχει συνοχή και
σαφήνεια και ξεδιπλώνεται με σχήματα απλά και ανεπιτήδευτα.