Το Γυαλί-Καφενέ ήταν τα παλιά τα χρόνια το σημείο αντάμωσης των Θεσπρωτών στα Γιάννινα. Τα χρόνια εκείνα, τα καλά, ναι τα καλά, παρότι ήταν στερημένα, ντόπιοι, ταξιδιώτες, χωριάτες, το γυαλί καφενέ είχαν για τόπο ραντεβού. – Θα σε περιμένω στο γυαλί καφενέ. – Θ’ ανταμώσουμε στο γυαλί καφενέ. – Έλα να πιούμε καφέ στο γυαλί καφενέ. Στον παχύ ίσκιο απ’ τα δέντρα της πλατείας του Γεωργίου Σταύρου, έτσι ονομαζόταν ο προαύλειος χώρος του Γυαλί Καφενέ κάθονταν,
ξεκουράζονταν κι έπινε τον καφέ του κόσμος και κοσμάκης. Μεταξύ αυτών και Θεσπρωτοί, που πριν δρομολογηθούν λεωφορεία, πήγαιναν με τα πόδια στα Γιάννινα, από σύντομες διαδρομές και αφού αναγκαίως διανυκτέρευαν σε διάφορα χάνια ή και στην ύπαιθρο ακόμη. Άλλα χρόνια, άλλα ήθη...
ξεκουράζονταν κι έπινε τον καφέ του κόσμος και κοσμάκης. Μεταξύ αυτών και Θεσπρωτοί, που πριν δρομολογηθούν λεωφορεία, πήγαιναν με τα πόδια στα Γιάννινα, από σύντομες διαδρομές και αφού αναγκαίως διανυκτέρευαν σε διάφορα χάνια ή και στην ύπαιθρο ακόμη. Άλλα χρόνια, άλλα ήθη...