Στον
Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου κι Ελένης στην Ηλιούπολη Θεσσαλονίκης,
συγγενείς και φίλοι, συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, το μικρό Κωνσταντίνο από την Παραμυθιά, που μπορεί να έχασε τη μάχη με τη ζωή, κατόρθωσε, όμως, να νικήσει τη μιζέρια... Βλάστησε σε φως θαμπό, αλλά τη μεγάλη θλίψη την αποκοίμησε. Και την έκανε παραμύθι και όνειρο. Γι'
αυτό και την ξεπέρασε. Το χαμογελστό προσωπάκι του κρούει τις χορδές μας, απομακρύνει τη λησμονιά και κάνει τη θύμηση του μικρού Κωνσταντίνου φλογάτη, ανάβαση σε κορφή, φτερά ελπίδας. Κανείς δεν ήταν μαυροφορεμένος στην κηδεία του, όπως το ζήτησε η οικογένεια, "όταν
μια ψυχούλα πηγαίνει στον Παράδεισο έχουμε χαρά. Ο Παράδεισος είναι ότι
πιο όμορφο και λαμπρό υπάρχει και σήμερα υποδέχεται τον μικρό μας
Κωνσταντίνο". Και επιπλέον δεν κατατέθηκαν στεφάνια, αλλά αντί αυτών χρήματα. που θα διατεθούν για την στήριξη μιας άλλης πολύτεκνης
οικογένειας, που και το δικό τους βλαστάρι χαροπαλεύει.