Ούτε μιλιά ούτε λαλιά από τους "Τσάμηδες" για τα εγκλήματα, που διέπραξαν στη Θεσπρωτία!

Κατέφυγαν στο Διεθνές  Δικαστήριο της Χάγης, ως θύματα των Ελλήνων! Αποσιωπούν όμως τις δολοφονίες, τις αρπαγές, τους πυρπολισμούς κ.ά σε βάρος των Θεσπρωτών!
 Αναλυτικά στοιχεία για τα κακουργήματά τους!
 Οι Τσάμηδες κατέφυγαν στο Διεθνές  Δικαστήριο της Χάγης, ως θύματα των Ελλήνων! Ζητούν πέρα από αποζημιώσεις πολλών δις, εδάφη της Ηπείρου, όπως της Ηγουμενίτσας, της Πάργας κι άλλων περιοχών. Αποσιωπούν όμως τις δολοφονίες, τις αρπαγές, τους πυρπολισμούς κ.ά σε βάρος των Θεσπρωτών!
Κατά τη διάρκεια της Γερμανοϊταλικής κατοχής της Ηπείρου, οι Τσάμηδες όχι μόνον συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις, αλλά σχημάτισαν και

Στρατιωτικές Μονάδες (Τάγματα) και πολεμούσαν μαζί με τους κατακτητές τις ελληνικές Αντάρτικες
Ομάδες, διαπράττοντας και εγκλήματα κατά του ντόπιου ελληνικού πληθυσμού.  Οι βαρβαρότητες των Τσάμηδων, που υποκινούνταν από τις Αρχές Κατοχής κατά των Ελλήνων, ήταν εγκλήματα πολέμου. Ανακήρυξαν αυτόνομη τη Θεσπρωτία, κατέλυσαν τις Ελληνικές Αρχές και συνεργαζόμενοι με τους κατακτητές του Χίτλερ οργίασαν, διώκοντας, λεηλατώντας, ληστεύοντας, καίγοντας, εξοντώνοντας και εκτοπίζοντας Έλληνες, δολοφονώντας προκρίτους, ακόμα και τον Νομάρχη Θεσπρωτίας!
Κατά την Κατοχή, ενώ τα δύο τσάμικα τάγματα του Αλβανοϊταλικού στρατού συνέχιζαν το πλιάτσικο και το εγκληματικό τους έργο, έφθασε από την Αλβανία στη Λιόψη Φιλιατών ο διαβόητος Νουρί Ντίνο Μπέη. Πρώτο του μέλημα υπήρξε η επιστράτευση των Τσάμηδων της Θεσπρωτίας με τη βοήθεια και για λογαριασμό των Ιταλών, για να ολοκληρωθεί το καταστροφικό έργο των δύο ταγμάτων, τα οποία, ακολουθώντας τους Ιταλούς, είχαν προχωρήσει εν τω μεταξύ στην πρωτεύουσα του Νομού, την Ηγουμενίτσα. Εκεί σκότωσαν τον έμπορο Χρίστο Πιτούλη και συνέλαβαν τον συνάδελφο του Νικόλαο Δαφνιά, τον οποίο παρέδωσαν στους Ιταλούς, που τον απέστειλαν στη Ρώμη, όπου και πέθανε.  Προχώρησαν κατόπιν έως την Πέρδικα και το Μαργαρίτι με τον Γιασίν Σαντίκ επί κεφαλής και οργίασαν σκοτώνοντας, καίοντας, βιάζοντας και κάνοντας απαγωγές Ελλήνων και Ελληνίδων. Τον Ιούλιο του 1942 συγκροτήθηκε για τη συστηματοποίηση του έργου της εξολοθρεύσεως η διαβόητη «Κ.S.Ι.L.Α.», τα αρχικά της οποίας σημαίνουν στην αλβανική: «Αλβανικόν Σύστημα Πολιτικής Διοικήσεως».
Τα εγκλήματα του «Συστήματος Αλβανικής Πολιτικής Διοικήσεως» υπήρξαν φρικαλέα. Παρατίθενται οι αδιάψευστοι αριθμοί:
1) Δολοψονηθέντες υπό Τσάμηδων μόνων ή σε συνεργασία μετά των στρατευμάτων κατοχής 632. 2) Εξαφανισθέντες και αχθέντες ως όμηροι 428. 3) Βιασμοί γυναικών και κορασίδων 209. 4) Απαγωγές 31. 5) Πυρποληθείσες οικίες 2.332. 7) Αεηλατηθέντα ολοσχερώς χωριά 53. 8) Διαρπαγέντα ζώα. α) Αιγοπρόβατα 37.556. β) Βοοειδή 9.285. γ) Ιπποειδή 4,148. δ) Πουλερικά (ενός μόνο χωριού) 30.000. ε) Κυψέλες 742.  Εκτός από τα αναρίθμητα εγκλήματα, υπήρξε και η απερίγραπτη τρομοκρατία.Όλος ο Μουσουλμανικός πληθυσμός της Θεσπρωτίας από 17 έως 70 ετών είχε εξοπλισθεί από τους Ιταλούς, οι οποίοι στους περισσότερους έδωσαν και στρατιωτικές στολές. Οι Έλληνες κάτοικοι ολοκλήρων περιφερειών και χωριών εγκατέλειψαν τα υπάρχοντα τους  και προσέφυγαν στο εσωτερικό της Ελλάδος, για να σωθούν από τα μαρτύρια και τον θάνατο.
Τυπικό το παράδειγμα του Καρτερίου, ενός χωριού που οι κάτοικοι του το εξεκένωσαν ομαδικώς, χωρίς να πάρουν τίποτε μαζί τους. Εκεί εισήλθαν "Τσάμηδες" και λεηλάτησαν τα πάντα, έκαψαν ή κατέστρεψαν σπίτια, μπήκαν ακόμη και στην εκκλησιά του χωριού, έσπασαν τα ιερά σκεύη και ερύπαναν και παραμόρφωσαν τις Άγιες Εικόνες.
Ίδια τύχη περίμενε και το Μαργαρίτι ανήμερα του Μεγάλου Σαββάτου του 1942, που το εγκατέλειψαν πανικόβλητοι οι κάτοικοι, όταν βρέθηκαν κοντά στο χωριό τους τα πτώματα των Γεωργίου Γκέρτσου και Αναστασίου Παπαδιαμάντη, οικτρότατα διαμελισμένα και κρεουργημένα σ' ενα ερημόσπιτο, σκεπασμένα με λίγες πέτρες.  Το ίδιο συνέβη και στα χωριά Αγία Μαρίνα, Πλαταριά, Αργυρότοπος, Πέστιανη, Γραικοχώρι και άλλα πολλά. Ο Γιασίν Σαντίκ  άρπαξε μια μέρα σε κάποια επιδρομή 170 γιδοπρόβατα, αλλά στον γυρισμό τον βρήκε μια εκδικητική σφαίρα και τον άφησε στον τόπο, κάπου κοντά στο χωριό Μορφάτι. Ο φόνος του εξαγρίωσε τους Τσάμηδες της περιοχής. Πεντακόσιοι απ' αυτούς «εκστράτευσαν» προς την κατεύθυνση όπου εκτελέσθηκε ο Σαντίκ, σκοτώνοντας όποιον Έλληνα συναντούσαν στον  δρόμο τους.
 
Το 1945 το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Ιωαννίνων κατεδίκασε ερήμην 1930 Τσάμηδες εγκληματίες πολέμου.