Λίθινη
στήλη με απελευθερωτική επιγραφή, που βρέθηκε το 1960 στην ευρύτερη
περιοχή της Γκούμανης (αρχ. Γίτανα) και χρονολογείται στα μέσα του 4ου
αι. π.Χ., προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για την πολιτική οργάνωση, τις
κοινωνικές δομές και τη θρησκεία στη Θεσπρωτία του 4ου αι. π.Χ.
Πρόκειται για το δεύτερο γνωστό ψήφισμα που αναφέρεται στο Κοινό των
Θεσπρωτών στο οποίο συνασπίσθηκαν τα θεσπρωτικά φύλα στο β΄ μισό του
4ου αι. π.Χ. Η θέσης εύρεσης της επιγραφής οδήγησε στην αναζήτηση της πόλης ~ έδρας του Κοινού στην ευρύτερη περιοχή και αποτέλεσε έτσι ένα ακόμη
βασικό στοιχείο για την ταύτιση του αρχαίου οχυρωμένου οικισμού στην περιοχή της Γκούμανης με τα αρχαία Γίτανα. Αναφέρεται στην απελευθέρωση του δούλου Φάλακρου από τον κύριό του Ξένυ, γιο του Νικάνορος. Η απελευθέρωση έγινε τον μήνα Γαμίλιο, το έτος κατά το οποίο προστάτης του Κοινού των Θεσπρωτών ήταν ο Αλέξανδρος και ιερέας της Θέμιδος, στην οποία αφιερώθηκε ο δούλος, ήταν ο Φυσταίος. Ανάμεσα στους μάρτυρες που ενέκριναν την πράξη αναφέρεται ο Άνδρων, γιος του Νικάνορος, πιθανότατα αδελφός του Ξένυ.
4ου αι. π.Χ. Η θέσης εύρεσης της επιγραφής οδήγησε στην αναζήτηση της πόλης ~ έδρας του Κοινού στην ευρύτερη περιοχή και αποτέλεσε έτσι ένα ακόμη
βασικό στοιχείο για την ταύτιση του αρχαίου οχυρωμένου οικισμού στην περιοχή της Γκούμανης με τα αρχαία Γίτανα. Αναφέρεται στην απελευθέρωση του δούλου Φάλακρου από τον κύριό του Ξένυ, γιο του Νικάνορος. Η απελευθέρωση έγινε τον μήνα Γαμίλιο, το έτος κατά το οποίο προστάτης του Κοινού των Θεσπρωτών ήταν ο Αλέξανδρος και ιερέας της Θέμιδος, στην οποία αφιερώθηκε ο δούλος, ήταν ο Φυσταίος. Ανάμεσα στους μάρτυρες που ενέκριναν την πράξη αναφέρεται ο Άνδρων, γιος του Νικάνορος, πιθανότατα αδελφός του Ξένυ.