Ειρήνη στις αναγεννημένες καρδιές των ανθρώπων...

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Παραμυθίας Τίτου

 Τό ἄγγελμα τῆς εἰρήνης τῶν Χριστουγέννων ξανακούγεται καί πάλι ἐφέτος σ’ ὅλη τή γῆ, καί ὁ κόσμος, ὅπως τότε οἱ πιστοί ποιμένες, δέχεται μέ χαρά καί ἀνακούφιση τό οὐράνιο μήνυμά της: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη». Οἱ ἄνθρωποι καί οἱ λαοί ταλαιπωρημένοι καί πονεμένοι ἀπό τά δεινά τῶν πολέμων, νοιώθοντας κάθε στιγμή τό φάσμα ἑνός

πολέμου νά αἰωρεῖται πάνω ἀπό τά κεφάλια τους, ζοῦν πάντοτε μέσα σέ ἀγωνία καί ἀβεβαιότητα καί γι’ αὐτό πιό πολύ, πιό δυνατά ποθοῦν τήν εἰρήνη, καί ἀπό τό στόμα τους ξεφεύγει ἀγωνιώδης ἡ κραυγή: «Ἀχ πότε ἐπί τέλους οἱ ἄνθρωποι θά μονιάσουν καί θά ἐπικρατήση ἡ “ ἐπί γῆς εἰρήνη ”» Οἱ μεγάλοι τῆς γῆς, πού χειρίζονται τίς τύχες τῶν λαῶν, προσπαθοῦν νά κατοχυρώσουν τήν εἰρήνη μέ διεθνεῖς ὀργανισμούς καί γραπτές συνθῆκες. Ὅλα ὅμως μένουν γραμμένα μόνο στα χαρτιά καί οἱ λαοί αἱματοκυλιοῦνται καί ἀλληλοεξοντώνονται μέ τά ὅπλα τῶν μεγάλων, ἐνῷ οἱ ἰσχυροί μιλοῦν γιά εἰρήνη καί ὅλο περισσότερο ὁπλίζονται καί ἐτοιμάζονται γιά πόλεμο.

Οἱ λαοί πάλι ἀντιδρῶντας στό ἐπικύνδυνο παιχνίδι τῶν μεγάλων εἰς βάρος τους, διαμαρτύρονται, φωνάζουν, ὀργανώνουν συγκεντρώσεις καί πορεῖες εἰρήνης, γιά νά τούς ἀναγκάσουν νά ἀκούσουν τήν φωνή τους καί νά σεβασθοῦν τήν εἰρήνη τοῦ κόσμου. Ὡστόσο ἡ εἰρήνη δέν ἐπικρατεῖ, διότι οἱ μεγάλοι ἀλληλοϋποβλέπονται ἀντιμετωπίζοντας ὁ ἑνας τόν ἄλλο μέ καχυποψία καί τά συμφέροντα τους συγκρούονται.

Ἀλλά τότε ἡ εἰρήνη εἶναι καταδικασμένη; Καί ποιά λοιπόν είρήνη ἔφερε ὁ Χριστός στόν κόσμο; Μπορεῖ αὐτή νά ἐπικρατήση σέ ὅλη τή γῆ;Ναί ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ μοναδική καί ἀληθινή. Αὐτή ἡ εἰρήνη δέν γράφεται στά χαρτιά ἀλλά στίς ἀναγεννημένες καρδιές τῶν ἀνθρώπων. Γιατί ἡ εἰρήνη δέν εἶναι μιά κατάσταση πού μέ μαγικό τρόπο ἐπικρατεῖ στόν κόσμο, ἀλλά εἶναι χάρη καί δωρεά τοῦ Θεοῦ, πού μένει στίς καρδιές πού πιστεύουν καί τήν δέχονται.

Ἐδῶ λοιπόν πρίν ἀπ’ ὅλα ὑπάρχει ἕνα μεγάλο κεφάλαιο. Εἶναι τό κεφάλαιο τῶν σχέσεών μας μέ τόν Θεό. Ἄν πιστεύουμε καί ἀγαπᾶμε τόν Θεό, τότε αὐτόματα ἡ εἰρήνη του ἀναπαύεται στήν ψυχή μας. Ἄν ὅμως μισοῦμε καί διώχνουμε τόν Θεό άπό τήν ζωή μας, πῶς εἶναι δυνατόν νά ἔχουμε τήν εἰρήνη του;Μπορεῖ ὅλα νά εἰρηνεύσουν γύρω σου καί ἐσύ νά ἔχης πόλεμο καί ἀκαταστασία στό ἐσωτερικό σου. Καί ἀντίθετα μπορεῖ νά ζῆς σ’ ἕνα ταραγμένο κόσμο καί νά δοκιμάζεσαι καί μέσα σου νά εἰρηνεύης. Ἡ εἰρήνη λοιπόν εἶναι θεῖο δῶρο καί πρῶτα προσωπική ὑπόθεση τοῦ καθενός, πού ἐκδηλώνεται μετά καί σάν συλλογική καί παγκόσμια κατάσταση.Γιά να εἰρηνεύση λοιπόν ὁ κόσμος, χρειάζεται πρῶτα ἡ προσωπική μας εἰρήνη καί φιλία μέ τόν Θεό, πού ἐπιτυγχάνεται μέ τήν μετάνοια καί τήν ἐπιστροφή κοντά του.

Αὐτή τήν εἰρήνη ἔφερε ὁ Χριστός στόν κόσμο. Εἰρήνη οὐσιαστική, ἀληθινή, οὐράνια. Εἰρήνη ὑπαρξιακή πού καλύπτει ὅλο τό εἶναι τοῦ ἀνθρώπου στίς ἐγκόσμιες ὑποθέσεις καί σχέσεις του, στήν ψυχική του κατάσταση καί στίς μεταφυσικές του ἀνησυχίες καί ἀγωνίες. Αὐτή εἶναι ἡ εἰρήνη Χριστοῦ, αὐτή τήν εἰρήνη ὕμνησαν οἱ ἄγγελοι, αὐτή τήν εἰρήνη ποθοῦμε ὅλοι. Αὐτή ἡ εἰρήνη καί ἡ εὐλογία τοῦ γεννηθέντος Χριστοῦ ἄς εἶναι πάντοτε μαζύ σας καί μαζύ μέ ὅλο τόν κόσμο.