Η είδηση, μάλλον πέρασε στα ψιλά... Άλλα απασχολούν την επικαιρότητα... Άλλωστε καθημερινά πεθαίνουν μετανάστες... Δεκάδες... Με τον έναν θα ασχοληθούμε... Τόσο φτήνυνε η ζωή μας... Τόσο ξέφτισε η πραγματικότητά μας... Τόσο χλώμιασε η ανθρωπιά μας... Στον άξονα ενός εκδρομικού λεωφορείου, που επρόκειτο
να ταξιδέψει στο Μπάρι, από την Ηγουμενίτσα, έχασε
την ζωή του ένας 21χρονος Αφγανός μετανάστης. Είχε κρυφτεί στο πίσω μέρος του οχήματος για να περάσει στην Ιταλία. «Τρύπωσε» κάτω από το λεωφορείο, λίγο πριν από το λιμάνι. Τι πέτυχε; Να σέρνεται το νεκρό σώμα του κάτω από το λεωφορείο. Και, όμως, αυτός ο νεαρός, έψαχνε "πατρίδα". Να τον φιλοξενήσει και να του δώσει δουλειά. Και βρήκε, αντί για φιλοξενία και δουλειά μια θέση σε νεκροταφείο. Δεν ήταν αυτό, όμως, το όνειρό του. Ήταν άλλο... Δεν ήταν ο θάνατος η προτεραιότητά του. Ήταν το φως η προτεραιότητά του. Πριν βρει, όμως, το φως χάθηκε στο σκοτάδι. Αυτό ήταν το δράμα του. Άφησε την τελευταία του πνοή με την ελπίδα ότι θα ζήσει καλύτερα...
την ζωή του ένας 21χρονος Αφγανός μετανάστης. Είχε κρυφτεί στο πίσω μέρος του οχήματος για να περάσει στην Ιταλία. «Τρύπωσε» κάτω από το λεωφορείο, λίγο πριν από το λιμάνι. Τι πέτυχε; Να σέρνεται το νεκρό σώμα του κάτω από το λεωφορείο. Και, όμως, αυτός ο νεαρός, έψαχνε "πατρίδα". Να τον φιλοξενήσει και να του δώσει δουλειά. Και βρήκε, αντί για φιλοξενία και δουλειά μια θέση σε νεκροταφείο. Δεν ήταν αυτό, όμως, το όνειρό του. Ήταν άλλο... Δεν ήταν ο θάνατος η προτεραιότητά του. Ήταν το φως η προτεραιότητά του. Πριν βρει, όμως, το φως χάθηκε στο σκοτάδι. Αυτό ήταν το δράμα του. Άφησε την τελευταία του πνοή με την ελπίδα ότι θα ζήσει καλύτερα...