Έφυγε το αγγελούδι του πριν περίπου δύο χρόνια σε τροχαίο, χωρίς να φταίει... Και αυτές τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς συνηθίζει να πηγαίνει κάθε ημέρα στον τάφο του. Και εύχεται κάτι συγκλονιστικό, που δεν μπορεί να το φανταστεί, αλλά και να το καταλάβει κάποιος, αν η καρδιά του δεν έχει περπατήσει
στα ανεξερεύνητα μονοπάτια της βαθιάς αγάπης. Μας το μετέφερε, συγκινημένος, αλλά και διδασκόμενος, ο ιερέας στο νεκροταφείο της ενορίας του οποίου είναι θαμμένος ο νεαρός. Τι εύχεται: "Θεέ μου, μην πάθει τίποτε εκείνςο, που ήταν η αιτία να σκοτωθεί το παιδί μου... Μην πάθει τίποτε... Με φτάνει ο πόνος του παιδιού μου, που δεν το έχω κοντά μου, που μου έφυγε νωρίς, ας μην προστεθεί και άλλος πόνος!!!". Ποιος μπορεί να διανοθεί ότι υπάρχουν άνθρωποι με τέτοια καρδιά. Και το λέει αυτό, παρότι το άλλο άτομο, που ενεπλάκη στο δυστύχημα, δεν πλησίασε από τότε, ούτε για μια στιγμή, τον άτυχο πατέρα, να του ψελλίσει ένα λόγο παρηγοριάς. Γράφουμε το περιστατικό αυτό και κλαίμε. Να, που γύρω μας αναπνέουν άνθρωποι, που αποδεικνύονται υπεράνθρωποι σε αισθήματα αγάπης. Ας ψάχνουμε να βρούμε τέτοιους χαρισματικούς και ευλογημένους ανθρώπους.