Ποιητικό αφιέρωμα εις τους 13 Οσιομάρτυρες της Μονής Καντάρας Κύπρου...
Του π. Ιωήλ Κωνστάνταρου
Στην Κύπρον μας δεν έπαυσε ν' ανθίζ' η Ρωμιοσύνη.
Να δίνει τέκνα γνήσια εις αιωνίαν μνήμην.
Έτσι και στην περίοδον Φραγκιάς κατηρραμένης,
εφάνησαν οι μάρτυρες Μονής τετιμημένης.
Δέκα και τρεις Ορθόδοξοι Πατέρες της Καντάρας,
δεν έχασαν το θάρρος τους στην παπικήν αντάραν.
Μήτε φοβήθηκαν ποσώς του τύρρανου τον λόγον,
Να δίνει τέκνα γνήσια εις αιωνίαν μνήμην.
Έτσι και στην περίοδον Φραγκιάς κατηρραμένης,
εφάνησαν οι μάρτυρες Μονής τετιμημένης.
Δέκα και τρεις Ορθόδοξοι Πατέρες της Καντάρας,
δεν έχασαν το θάρρος τους στην παπικήν αντάραν.
Μήτε φοβήθηκαν ποσώς του τύρρανου τον λόγον,
διότι στα στήθ' εκόχλαζε ο του Θεού ο λόγος.
Κι έδειξαν εις τον λαό, της Παναγιάς τα τέκνα,
ότι μπροστά στην πίστιν τους δεν λόγιαζαν κανέναν.
Δεν αρνηθήκαν πίστην τους εις την Ορθοδοξίαν,
ελέγξανε ποντίφικος δεινής κακοδοξίαν.
Μη πίστευσαν οι δυσσεβείς ότι οι μοναχοί μας,
θα αρνηθούν την πίστην μας και την παράδοσή μας;
Φράγγοι, Λατίνοι, Παπικοί, δυνάστες Βυζαντίου,
τον Πάπα σας δεν προσκυνούν τα τέκνα του Κυρίου.
Ο Ιωάννης Όσιος, ηγούμενος Καντάρας,
Κόνωνας, Μάρκος, Κύριλλος και γέροντας Βαρνάβας,
Ιερεμίας, Μάξιμος, Θεόκτιστος πυρφόρος,
Γεράσιμος, Γεννάδιος, συν Ιωσήφ ο νέος,
μαζί με Όσιον Γερμανόν εβάδισαν γενναίως.
Δια την αγάπην του Χριστού, της μόνης αληθείας,
Ορθοδοξίας της γλυκειάς της Μίας Εκκλησίας,
εκλείσθησαν εις φυλακάς της Λευκωσίας Κύπρου,
επρόσφεραν το σώμα τους θυμίαμα Κυρίου.
Τους πόδας τους εδέσανε στ' αφηνιασμένα τ' άτια,
εσέρνανέ τους βάναυσα στα κοφτερά λιθάρια.
Άναψαν τέλος την πυράν με μίσος και μανίαν
μετέβαλαν το σώμα τους λιβάνι, ευωδίαν.
Και πότισαν την Κύπρον μας με τ' άγιο τους το αίμα,
για να θεριέψει του Ρωμιού της λευτεριάς το πνεύμα.
Και να κρατήσουμε στερρώς δόγμα, ήθος, λατρείαν,
ηγιασμένα πάτρια, Χριστού ελευθερίαν.
Και νυν πατέρες όσιοι και μάρτυρες Κυρίου,
προσφέρατε στα τέκνα σας ζήλον Ευαγγελίου.
Χαρήσατε στην Κύπρον μας την θεία ευλογία,
να φύγει Αγάρ ο υιός, να 'ρθεί η Ελευθερία.
Έτι παρακαλούμεν σας, πατέρες τιμημένοι,
πρεσβεύσατε υπέρ ημών να ζούμε μονοιασμένοι.
Βαδίζοντας άγιαν οδόν, την της Ορθοδοξίας,
της Ρωμιοσύνης της αγνής και της Ορθοπραξίας.
Προσόμοιον
Χαίροις Μαρτύρων θείος χορός
ο της Καντάρας και της Κύπρου προπύργιον.
Ο έλεγχος των Λατίνων και παποφίλων τομή,
πάντων κακοδόξων η απόταξις.
Γενναίως αθλήσαντες, των πατέρων επόμενοι,
Ορθοδοξίαν μετά ζήλου τρανώσαντες,
τους στεφάνους γαρ ουρανόθεν εδέξασθε.
Όθεν και νυν πρεσβεύσατε, θεσπέσιοι πρόμαχοι,
της Εκκλησίας αστέρες, της Ρωμιοσύνης ερείσματα.
Ίνα στώμεν ακλονήτως, εις πατρώας παραδόσεις,
και εις ευσέβειαν.
ΜεγαλυνάριονΧαίροις Μαρτύρων θείος χορός
ο της Καντάρας και της Κύπρου προπύργιον.
Ο έλεγχος των Λατίνων και παποφίλων τομή,
πάντων κακοδόξων η απόταξις.
Γενναίως αθλήσαντες, των πατέρων επόμενοι,
Ορθοδοξίαν μετά ζήλου τρανώσαντες,
τους στεφάνους γαρ ουρανόθεν εδέξασθε.
Όθεν και νυν πρεσβεύσατε, θεσπέσιοι πρόμαχοι,
της Εκκλησίας αστέρες, της Ρωμιοσύνης ερείσματα.
Ίνα στώμεν ακλονήτως, εις πατρώας παραδόσεις,
και εις ευσέβειαν.
Χαίρετε της Κύπρου θείοι βλαστοί,
και τον μοναζόντων οι ασάλευτοι φρυκτωροί.
Σπεύσατε ταχέως, λυτρώσασθε βαρβάρων,
στερρώσατε την πίστην εις την πατρώαν γην.