Θρηνούμε με γοερό κλάμα τον ξαφνικό χαμό του διαλεχτού φίλου, του σοβαρού δημοσιογράφου και φημισμένου σκιτσογράφου...
Μερικές φορές είναι τέτοια η συναισθηματική φόρτιση, που αδυνατείς να αρθρώσεις έστω και μια λέξη. Βρίσκεσαι μπροστά στο απόλυτο κενό. Έτσι νιώθουμε από το ξαφνικό φευγιό για τον ουρανό ενός διαλεχτού φίλου, σοβαρού δημοσιογράφου και φημισμένου σκιτσογράφου, του Κοσμά Ζαφείρη. Τον πρόδωσε η καρδιά του τον Κοσμά, αυτή η καρδιά που ήταν γεμάτη τρυφερότητα,
ναι, πρωτοφανή τρυφερότητα, και ευαισθησίες. Η "Κάτοψη" έχει το αποτύπωμά του. Το έντονο αποτύπωμά του. Ο τίτλος της είναι φιλοτεχνημένος από τον Κοσμά Ζαφείρη. Μας έκανε αυτή την προσφορά ο ίδιος, χωρίς να του την ζητήσουμε, γεγονός, που δείχνει, πόσο σπουδαίος και προχωρημένος ανθρωπιστικά ήταν... Και πολλές συνεργασίες του δημοσιεύτηκαν στην "Κάτοψη". Με τον Κοσμά μας συνέδεαν πολλά. Και θα μας συνδέουν... Γιατί οι γνήσιες επαφές, δεν χάνονται ποτέ... Ούτε ο θάνατος μπορεί να τις σβήσει... Το ρομαντισμό του Κοσμά, δεν πρόκειται να τον ξεχάσουμε, γιατί δεν ήταν άκαρπος ρομαντισμός, αλλά δημιουργικός. Έχουμε κοιμηθεί σε παγκάκια, για να κάνουμε ρεπορτάζ... Ταξιδεύαμε για ρεπορτάζ χωρίς χρήματα, αλλά με πολύ ενθουσιασμό. Και πολλά άλλα... Είχε εγκατασταθεί με τη γυναίκα του και τα παιδιά του στην Κέρκυρα, όπου δούλευε σε τοπικά μέσα ενημέρωσης και συνεργαζόταν με αθηναϊκά, αλλά το μυαλό του το είχε στη Θεσπρωτία. Στον αγαπημένο του τόπο, όπου το 1977 κυκλοφόρησε την εφημερίδα "Θεσπρωτικός Λαός". Τα τελευταία χρόνια ωραίες φωτογραφικές αποτυπώσεις του, με κατατοπιστικές λεζάντες, δημοσιεύονταν στην εφημερίδα "ΤΙΤΑΝΗ". Και ήθελε πολύ να τις κυκλοφορήσει σε βιβλίο. Ενώ πρόλαβε και έκανε αρκετά πράγματα στη ζωή του, σ' αυτό τον πρόλαβε ο χάρος. Όπως και για το λεύκωμα, που ετοίμαζε, με θέματα αθλητικού ενδιαφέροντος. Εκεί, πάντως, που ξετυλίγονταν ολόκληρος ο ασυναγώνιστος συναισθηματικός κόσμος του Κοσμά ήταν τα σκίτσα του. Πραγματικά, αριστουργήματα. Τα θυμόμαστε όλα αυτά και μας τσακίζει η συγκίνηση. Δεν μπορούμε, ναι δεν μπορούμε, να πιστέψουμε ότι δν θα ξανακούσουμε στο τηλέφωνο το "έλα, φίλε, ο Κοσμάς είμαι...". Κοσμά, στον ουρανό, όπου αγαλλιάζει η ουράνια ψυχή σου, θα πάρεις ένα μήνυμα, από λεπτό σε λεπτό... Το δικό μου μήνυμα θα είναι! "Έλα, φίλε, καλό παράδεισο" !
Η. Μ.
Η. Μ.