Σιγά που δεν θα πήγαινα. Καλεσμένος σε στρογγυλό τραπέζι. Όχι πνευμάτων. Από αυτά που μαζεύονται σ’ ένα στρογγυλό τραπέζι, πιάνονται χέρι - χέρι και μια τρελή καλεί πνεύματα. Παλιά είχα πάει. Σιγά που δεν θα πήγαινα. Θαύμα περάσαμε. Ηθελε μια φίλη να επικοινωνήσει με το πνεύμα του μακαρίτη του άνδρα της, να μάθει σε ποιο σημείο είχε βάλει τα χαρτιά του σπιτιού γιατί την κυνηγούσε η Εφορία. Πρώτα ήρθε το πνεύμα του Ναπολέοντα του Μεγάλου, αλλά δεν ήξερε τίποτε για τα συμβόλαια του μακαρίτη.
Μετά, ήρθε το πνεύμα μιας τρελής που μας έβριζε. Αυτά εμείς δεν τα είδαμε. Η πνευματίστρια μας τα έλεγε. «Τώρα έχω μέσα μου μια τρελή που σας βρίζει. Την ξέρετε;». «Πώς είναι;». «Ψηλή, ξανθιά, με μια ελιά στα οπίσθια» - πού τη είδε την ελιά θα σας γελάσω… Ακόμα ψάχνει τα χαρτιά του μακαρίτη η φίλη. Το χθεσινό τραπέζι ήταν μεν στρογγυλό, αλλά όχι με πνεύματα. Ηταν πολιτικό τραπέζι με… έλλειψη πνεύματος. Πρώην αριστερός νυν ΠΑΣΟΚ σκέφτεται να κατέβει στις εκλογές και ξεκίνησε άτυπη προεκλογική περίοδο door to door. Δεν το χάνεις αυτό. 10 άτομα πήγαμε στο ξένο σπίτι, ένα κεφτεδάκι δεν είχαν, ένα καναπεδάκι έστω. Παλιά θυμάμαι ντερλικώναμε σ’ αυτά. Τώρα μόνο νερό. Καθίσαμε, ξεκίνησε ο φέρελπις να ξεδιπλώνει τις σκέψεις του. Το τι βλακείες μας είπε, το τι βλακείες. Σεβαστές όμως. Δικαίωμα στις βλακείες. Πρώτον είναι εναντίον του Μνημονίου αλλά, μνημονία μας η μνήμη, θα παλέψει. Με το Μνημόνιο. Στήθος με στήθος και μάλιστα είναι διατεθειμένος να συγκρουστεί με τον Βενιζέλο και με την Αριστερά, άλλωστε γι’ αυτό έφυγε από εκεί, δεν τον καλύπτει. Ε, άλλο εκτόπισμα ο Βαγγέλης. «Να σου πω, έχω ανιψιά άνεργη». «Μη σε νοιάζει, μόλις βγω θα τη διορίσω». Τι λες μωρέ; Καλοχαιρέτα μας τον πλάτανο! Τελείωσε. Θα ψηφίσω όποιον μου κάτσει να τον δείρω πρώτα.