Του Άγγελου Πυριόχου
Ανθρωποφαγία; Ανθρωποφαγία. Ο ένας απολαμβάνει το θάνατο του άλλου. Μέχρι να έρθει η σειρά του. Πέθανε σήμερα καθίκι να πεθάνω αύριο εγώ η κουφάλα. Ελληνικό έθιμο. Πηγαίνει σε πτώχευση μια εταιρεία, πανηγυρίζουν οι άλλες. Μπαίνει φυλακή ο Γαβαλάς, μόνο στους δρόμους δεν βγήκαμε. Από χαρά. Κλείνει κανάλι... "πασοκοκάναλο". Κλείνει εφημερίδα, "φασιστοφυλλάδα". Χάνει τη δουλειά του επώνυμος, "έχει αυτός, έφαγε πολλά". Αυτές τις μέρες παρακολουθώ την πτώση ενός
εκδότη. Λυπηρό. Δεν θα σχολιάσω κάτι για τον ίδιο. Τη δουλειά του έκανε και την έκανε καλά. Αν έπεσε έξω, είναι δική του υπόθεση, έχασε απ’ ό,τι λένε την περιουσία του και πολλοί άνθρωποι έμειναν χωρίς δουλειά. Παρακολουθώ στο διαδίκτυο αντιδράσεις. Πολιτών. Η ανθρωποφαγία που λέγαμε. Ξαφνικά, όλοι "ήταν" εναντίον του. Κακά περιοδικά. Συγγνώμη, ποιος τα αγόραζε; Αυτοί. Είναι υπεύθυνος για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα. Γιατί; Επειδή τον έπαιζαν όλοι με τον κώλο του εξωφύλλου και μετά δεν μπορούσαν να πάνε να οργώσουν το χωράφι; Εμπόρευμα πωλούσε ο άνθρωπος, δεν έβαζε πιστόλι σε κρόταφο, "αγόρασέ με". Από ’κει και πέρα, σαφώς κάποια περίοδο διαμόρφωνε χαρακτήρες με τα περιοδικά του. Οταν έκαναν πωλήσεις. Τα τελευταία χρόνια, όμως, ήταν σε παρακμή. Όπως και να ’χει, άλλο να πεις σε κάποιον "μαλακίες περιοδικά φτιάχνεις", άλλο να χαρείς για τον οικονομικό του θάνατο. Απαράδεκτο και απάνθρωπο. Σήμερα αυτός, αύριο εγώ, μεθαύριο όλοι. "Ναι ρε, να κλείσει η εφημερίδα σου. Τι προσφέρει;", μου είπε οργισμένος 50άρης. "Δουλειά σε κόσμο, αλλά και συ τι δουλειά κάνεις;". "Εισοδηματίας". Τα ξύνει κοινώς. Απολαμβάνει "θανάτους" στις καφετέριες. Τελικώς δεν έχουμε καταλάβει ούτε τι συμβαίνει, ούτε τι έρχεται. Η κατσίκα του γείτονα δεν θα δραπετεύσει στο δικό μας χωράφι, όσο θα το έχουμε.