Μπαίνουμε σιγά-σιγά στην άνοιξη... Στην παραλία του Δρεπάνου στην Ηγουμενίτσα είναι προμεσήμερο. Είναι ωραία. Μπροστά μας η βαρκούλα και ο αέρας μας φέρνει την αρμύρα και τη δροσιά της θάλασσας. Ζούμε μια από τις στιγμές εκείνες,
που η ζωή είναι σαν σταματημένη. Η σκέψη μας διαλύεται θαρρείς μέσα στα νερά και την απλωσιά του ορίζοντα, χαυνωμένη από τη γύρω ειρήνη. Αναπνέουμε με τον αργό ρυθμό της θάλασσας και ρουφάμε το φως μ' όλους μας τους πόρους. Με τα βλέφαρα μισόκλειστα αφήνουμε το βλέμμα μας να πλανιέται στην απεραντοσύνη των νερών...