Τι μας έκοψαν το 2011...
Του Άγγελου Πυριόχου
Το 2011 θα περάσει στην ιστορία ως χρονιά κοψίματος. Ναι, ναι, μη σας πω και ακράτειας συναισθημάτων. Αγανάκτησης κυρίως, η οποία όμως δεν εκδηλώθηκε έντονα. Μας έπνιξε μεν,
αλλά πνιγήκαμε κυριολεκτικώς. Οσο για το κόψιμο, κόψαμε πολλά. Βέβαια το ζητούμενο της κυβέρνησης είναι να κόψουμε
αλλά πνιγήκαμε κυριολεκτικώς. Οσο για το κόψιμο, κόψαμε πολλά. Βέβαια το ζητούμενο της κυβέρνησης είναι να κόψουμε
τα πάντα. Ζητούν περισσότερα απ’ όσα οι δανειστές. Σας θυμίζω την περίπτωση των επικουρικών συντάξεων και το πείσμα του Κουτρουμάνη. Ποιο πείσμα θα μου πείτε. Εχετε δίκιο. Μίσος ήταν, συσσωρευμένο. Ξέρετε τι είναι ένας πρώην συνδικαλιστής και εργατοπατέρας, αντί να κάθεται να απολαμβάνει την αμοιβή του συνδικαλιστή, να πιέζεται από το Πασόκ, να κατεβαίνει στις εκλογές, να εκλέγεται ως κάτι, δεν έχει σημασία, να υπουργοποιείται μια κι άλλη μια; «Ε, φτάνει πια», σου λέει, «έλεος», «θα σας δείξω εγώ». Μας έδειξε. Ετσι θα ξεκινήσω τα κομμένα του 2011 από τις...
Συντάξεις: Σύνταξη ήταν και πάει. Σύνταξη μου είπες μια βραδιά χωρίς καμιά αιτία. Συν τάξη και ασφάλεια... τέρμα. Εγινε η σύνταξη συνταξούλα και ο συνταξιούχος αδειούχος από τον άλλο κόσμο. Σε λίγο θα λήξει η άδεια και θα έχουμε ομαδικές αναχωρήσεις συνταξιούχων, θα μπλοκάρει η είσοδος του Αγίου Πέτρου. Ουρές στην πόρτα του Παραδείσου. Μαζί με τις ξερές συντάξεις κόπηκαν και οι χλωρές. Οποιος παίρνει σύνταξη τιμωρείται. Μα σε παρακαλώ. Γεμίσαμε συνταξιούχους. Και καλά να είσαι συμπεθέρα υπουργού. Να θέλει σύνταξη η χήρα του τσοπάνη; Πού πάμε; Λογικά μετά το κόψιμο, ο συνταξιούχος μπορεί να ζήσει 10 ημέρες. Μετά θα μπαίνει σε καταψύκτη απ’ όπου θα αποψύχεται μια ημέρα πριν από την καταβολή του επόμενου μήνα. Καλό είναι οι συγγενείς του συνταξιούχου να ενημερώνονται για την ημερομηνία. Προχθές την καθυστέρησαν 10 ημέρες και έληξαν κάπου 20.000 συνταξιούχοι. Μπορεί να συλληφθούν ως ληγμένοι.
Μισθοί: Παλιά λέγαμε «μνήσθητί μου» τώρα «μισθοιτί μου». Εκεί που ο Παπανδρέου είπε «λεφτά υπάρχουν θα δώσουμε και αυξήσεις», αντί να ανέβουν οι μισθοί, ανέβηκαν οι απολυμένοι. Στα ύψη οι απολύσεις, στα τάρταρα οι μισθοί. Γελούσαμε όταν ακούγαμε για μισθό 760 ευρώ, τώρα παγώνει ο κώλος μας με το μισθό των 600. Σήμερα. Αύριο θα πέσει στα 400 ευρώ και όλοι θα δουλεύουμε 10ωρο, αλλά θα πληρωνόμαστε ως ωρομίσθιοι. Εξαιρούνται οι βουλευτές, οι υπάλληλοι των βουλευτών και οι βολεμένοι τους. Εκεί, είναι μια άλλη Ελλάδα. Γελάδα είναι και την αρμέγουν με απάθεια. Αντε εσύ να ζήσεις μ’ ένα μισθό στα χαρτιά, αφού σπανίως τον βλέπεις. Είτε δεν κατατίθεται είτε στον προεισπράτει το μισθοφάγο κράτος.
Νοσοκομεία: Α! εδώ, έχουν κι ένα δίκιο. Μάθαμε τώρα, όλοι για ψύλλου πήδημα να μπαίνουμε σε νοσοκομείο. Εχει ο άλλος πέτρα στα νεφρά, έχει και ΙΚΑ. Χριστιανέ μου, ή πέτρα ή ΙΚΑ. Δεν μπορείς να τα έχεις και τα δύο. Και δεν φτάνει που τα έχει, θέλει να μπει νοσοκομείο για αφαίρεση πέτρας. Γιατί; Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειαστείς μια πέτρα. Το σκέφτεσαι να περάσει από μπροστά σου υπουργός εκεί που δεν το περιμένεις; Τι θα του πετάξεις; Γιαούρτι; Είσαι τρελός; Δεν είναι καιρός για πολυτέλειες. Του πετάς την πέτρα μαζί με τη χολή. Γι’ αυτό ο καλός Λοβέρδος, τα κλείνει τα νοσοκομεία. Κι όσα μένουν είναι κυρίως για να εξυπηρετούν λαθρομετανάστες. Αν πεις ότι είσαι Λίβυος αντικαθεστωτικός, σουίτα σου δίνουν. Αν πεις ότι είσαι υπάλληλος, ράντζο κι αυτό με μέσον. Συνήθως σου λένε «έλα σε 6 μήνες».
Διακοπές: Οι μόνες διακοπές πλέον, θα είναι οι διακοπές της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και της ΕΥΔΑΠ. Και πολλά σας λέω. Αυτά που ξέρατε με τα διακοποδάνεια, που θέλατε όλοι να πάτε στη Μύκονο να δείτε αν έχει κυτταρίτιδα η Μενεγάκη, ξεχάστε το. Κουτσοί στραβοί στη Μύκονο. Αλλαξε ο πληθυσμός του νησιού. Το τουριστικό της προφίλ. Οι λούγκρες έφυγαν, οι νταλικέρηδες ήρθαν. Και δεν σας βάζω το εξωτερικό. Αυτό, που φορτώνουν τα τουριστικά πούλμαν με συμπεθέρες και τις έτρεχαν στην Αγια - Σοφιά, μήπως και ξεμαρμαρωθεί ο μαρμαρωμένος βασιλιάς, δεν υπάρχει πια. Πήγαινες στην πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη και αντί ν’ ακούσεις ένα «τσογλάν» άκουγες συνέχεια «ρε μαλάκα». Ολες οι φυλές ρε μαλάκα στην Πόλη ν’ αγοράζουν μπακλαβαδάκια. Αφού έχουμε και ’μεις μπακλαβάδες. Κι αυτά με τους Αγίους Τόπους κομμένα. Είδατε τι έγινε προχθές. Πιάστηκαν οι καλόγεροι κομποσκοίνι με κομποσκοίνι στο ναό της Γεννήσεως. Αμα σε βρει κομποσκοίνι στο μάτι καταλήγεις Κύκλωπας.
Πολωνέζες: Οχι του Σοπέν. Της ηλεκτρικής σκούπας και της σιδερώστρας. Κομμένες οι παραδουλεύτρες. Λες παραδούλευαν όλες οι Ελληνίδες, μου ήθελαν και παραδουλεύτρα. Ολη μέρα κομμωτήριο και «Θανάση». Είχαν γυναίκα στο σπίτι. Γυναίκα για να φυλάει τα παιδιά, μερικές εν αγνοία τους και γυναίκα να φιλάνε τους άνδρες τους. Ολη η Πολωνία μας ξεσκάτιζε. 50 ευρώ την ημέρα, μαύρα συν το φαγητό τους. Τώρα ψάχνουν οι Ελληνίδες να βρουν ένα σπίτι να το καθαρίσουν, αλλά όταν μαυρίζει το μάτι σου για 50άρι σιγά μη το δώσει σε γυναίκα. Ούτε σε «αβάδιστη», που έρχεται στο χώρο σου.
Αυτοκίνητα: Ουρές για να καταθέσετε τις πινακίδες σας. Στα ύψη η βενζίνη, στα ύψη το τέλος κυκλοφορίας, άλλωστε ποτέ δεν είχαμε καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει τέλος κυκλοφορίας. Τώρα όμως ξέρουμε. Είναι τέλος. Κυκλοφορίας αυτοκινήτων. Χωρίς αυτοκίνητο σας θέλουν. Γι’ αυτό ελευθερώνουν το επάγγελμα του ταξιτζή. Μέχρι ταξί και πολύ σου πάει. Λεωφορείο από ’δω και πέρα. Αντε, να επιστρέψει και ο εισπράκτορας. «Παρακαλώ προχωρήστε στο διάδρομο».
Σούπερ μάρκετ: Παλιά πηγαίναμε και καμιά βόλτα στα ράφια. Μια σάλτσα να δούμε, ένα απορρυπαντικό, μια συσκευασία 3 στην τιμή του ενός. Ωραία βόλτα. Τώρα δεν πάμε. Κι όσοι πάνε κινδυνεύουν από εγκεφαλικό λόγω συγκίνησης. «Αχ! μακαρόνια. Πόσους μήνες έχω να τα πιάσω»!
Τώρα εγώ να σας ευχηθώ Καλή Χρονιά; Το σκέφτομαι…