Από την Αραβική Άνοιξη, στο τέλος του Καντάφι. Από την ελληνική κρίση, στο μακελειό της Νορβηγίας και το τσουνάμι στην Ιαπωνία. Το 2011 ήταν μια χρονιά γεμάτη ιστορικής σημασίας γεγονότα. Στη διάρκεια της χρονιάς, που φτάνει
στο τέλος της, η χώρα μας πρωταγωνίστησε πολλές φορές στα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων του κόσμου. Το θλιβερό αυτό προνόμιο ήταν αποτέλεσμα της τραγικής οικονομικής κατάστασης της χώρας και του αβυσσαλέου εξωτερικού χρέους που έχουν βυθίσει την ελληνική κοινωνία στην αυτοκαταστροφική δίνη της λιτότητας. Το 2011 οι έλληνες είδαν τη φήμη της χώρας τους να υφίσταται μια άνευ προηγουμένου σπίλωση, τα εισοδήματά τους να μειώνονται δραματικά και την κοινωνία τους να μεταβάλλεται σιγά - σιγά σε τριτοκοσμική. Την ίδια στιγμή το πολιτικό της σύστημα παρέδωσε τη σκυτάλη στους «τεχνοκράτες» σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διαφυλάξει την καταρρέουσα αξιοπιστία του. Η κρίση εξαπλώθηκε στη γειτονική Ιταλία, στοίχισε τον πρωθυπουργικό θώκο στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τώρα απειλεί ολόκληρη την ευροζώνη.
Μια σειρά κοσμογονικών αλλαγών στις αραβικές χώρες – από την Τυνησία μέχρι την Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή – αποτελούν την αποκαλούμενη «Αραβική Άνοιξη». Στην Τυνησία, στις 14 Ιανουαρίου, ο πρόεδρος Μπεν Άλι αποχώρησε ύστερα από 23 χρόνια στην εξουσία. Έντεκα ημέρες αργότερα ξέσπασαν οι ταραχές στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου, που είχαν σαν αποτέλεσμα την παραίτηση από την εξουσία του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ στις 11 Φεβρουαρίου. Τον ίδιο μήνα στη Λιβύη άρχισε ο αγώνας εναντίον του καθεστώτος. Όταν ο στρατηγός Καντάφι απείλησε να καταπνίξει το κίνημα στο αίμα επενέβη το ΝΑΤΟ. Το status quo του αραβικού κόσμου, που έμενε αναλλοίωτο επί δεκαετίες, άλλαξε σχεδόν μέσα σε μια νύχτα, ενώ εκατομμύρια άραβες πολίτες μπορούν πλέον να ελπίζουν σε ένα πιο δημοκρατικό κόσμο.
στο τέλος της, η χώρα μας πρωταγωνίστησε πολλές φορές στα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων του κόσμου. Το θλιβερό αυτό προνόμιο ήταν αποτέλεσμα της τραγικής οικονομικής κατάστασης της χώρας και του αβυσσαλέου εξωτερικού χρέους που έχουν βυθίσει την ελληνική κοινωνία στην αυτοκαταστροφική δίνη της λιτότητας. Το 2011 οι έλληνες είδαν τη φήμη της χώρας τους να υφίσταται μια άνευ προηγουμένου σπίλωση, τα εισοδήματά τους να μειώνονται δραματικά και την κοινωνία τους να μεταβάλλεται σιγά - σιγά σε τριτοκοσμική. Την ίδια στιγμή το πολιτικό της σύστημα παρέδωσε τη σκυτάλη στους «τεχνοκράτες» σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διαφυλάξει την καταρρέουσα αξιοπιστία του. Η κρίση εξαπλώθηκε στη γειτονική Ιταλία, στοίχισε τον πρωθυπουργικό θώκο στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τώρα απειλεί ολόκληρη την ευροζώνη.
Η Αραβική Άνοιξη
Φουκουσίμα, αγάπη μου
Στις 11 Μαρτίου ο μεγαλύτερος σεισμός που έχει πλήξει ποτέ την Ιαπωνία έστειλε στις ακτές της ένα εφιαλτικό τσουνάμι, που άφησε πίσω του 15.389 νεκρούς, βιβλικές καταστροφές και τον πυρηνικό αντιδραστήρα της Φουκουσίμα στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η οικονομία της χώρας που εδώ και μία δεκαετία βρισκόταν σε ύφεση υπέστη βαρύ πλήγμα, ενώ ο τουρισμός καταποντίστηκε. Ραδιενεργά λαχανικά και κρέατα έκαναν την εμφάνισή τους στην εντόπια αγορά, ενώ οι επιπτώσεις του ατυχήματος στον αντιδραστήρα θα συνεχίσουν να δημιουργούν παντός είδους προβλήματα στη χώρα για πολύ καιρό ακόμα.
Βασιλικοί γάμοι
Το Λονδίνο έζησε τη δική του άνοιξη για διαφορετικό λόγο. Στις 22 Απριλίου ο πρίγκιπας Γουίλιαμ, γιος του Καρόλου και της αδικοχαμένης Νταιάνας, παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του Κέιτ Μίντλετον. Η λαμπρή τελετή καθήλωσε στους τηλεοπτικούς τους δέκτες περισσότερο από 2 δις τηλεθεατές σε ολόκληρο τον κόσμο. Σε μια χρονιά που ο πλανήτης κατέγραφε τη μία τραγική είδηση μετά την άλλη, οι βασιλικοί γάμοι στο Λονδίνο ήταν μια χαρούμενη νότα μοντέρνου παραμυθιού.
Ο θάνατος του Μπιν Λάντεν
Στις 2 Μαΐου μια ομάδα αμερικανών κομάντο εισέβαλαν στην έπαυλη στο Πακιστάν όπου κρυβόταν ο πιο καταζητούμενος άνθρωπος στον κόσμο και τον εκτέλεσαν. Η είδηση του θανάτου του Μπιν Λάντεν έβαλε φωτιά στα ειδησεογραφικά πρακτορεία και τα κοινωνικά δίκτυα κι έβαλε τίτλους τέλους στο σήριαλ που ξεκίνησε δέκα χρόνια νωρίτερα με την επίθεση τους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης. Οι αμερικανοί πήραν την εκδίκησή τους και η σορός του τρομοκράτη τον δρόμο για τον βυθό της θάλασσας.
Μαζικές δολοφονίες και κοινωνικές αναταραχές
Τον Ιούλιο η Νορβηγία και ολόκληρος ο κόσμος συγκλονίστηκε από την ανατριχιαστική εκτέλεση 69 ανθρώπων από έναν εξτρεμιστή ακροδεξιό παράφρονα. Λίγες ημέρες αργότερα η Βρετανία «καιγόταν» από τις αναταραχές που πυροδότησε η δολοφονία ενός νεαρού από αστυνομικούς στο Τότεναμ. Πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ δεκάδες τραυματίστηκαν και περίπου 100 οικίες και καταστήματα παραδόθηκαν στις φλόγες. Χρειάστηκαν 16.000 αστυνομικοί για να επαναφέρουν την τάξη στους οργισμένους δρόμους των βρετανικών μεγαλουπόλεων.
Η κατάληψη της Wall Street
Στις 17 Σεπτεμβρίου αμερικανοί πολίτες αγανακτισμένοι με την ατιμωρησία στη Wall Street κατέλαβαν το πάρκο Ζουκότι στην καρδιά του οικονομικού τομέα του Μανχάταν πυροδοτώντας καταλήψεις σε πολλές αμερικανικές, αλλά και ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Με βασικό σύνθημα «Είμαστε το 99%», οι καταληψίες της Wall Street διαμαρτύρονται για την οικονομική πραγματικότητα στην Αμερική που αφήνει εκατομμύρια στην ανεργία και την εξαθλίωση, ενώ επιβραβεύει με σημαντικά μπόνους τους πρωταίτιους του οικονομικού Αρμαγεδδώνα που πλήττει από τον Σεπτέμβριο του 2008 ολόκληρο τον πλανήτη.
Ο θάνατος του Στιβ Τζομπς
Ο ιδρυτής της Apple, ο άνθρωπος που έδωσε στον κόσμο τα έξυπνα κινητά και τους υπολογιστές ταμπλέτες άφησε την τελευταία του πνοή στις 5 Οκτωβρίου έχοντας χάσει τη μάχη με τον καρκίνο. Οραματιστής, τελειομανής και δύσκολος χαρακτήρας ο Τζομπς ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυπτε τις ανάγκες που δεν γνωρίζαμε ότι είχαμε και φρόντιζε να τις ικανοποιήσει. Ο θάνατός του ήταν μία από τις μεγαλύτερες ειδήσεις το 2011 όχι μόνο στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, αλλά και στα κοινωνικά δίκτυα που γέμισαν με αφιερώματα, φωτογραφίες, και σχόλια γτια τη ζωή και το έργο του.
Το τέλος του Καντάφι
Στις 20 Οκτωβρίου ο στρατηγός Καντάφι συνελήφθη και εκτελέστηκε από τους αντικαθεστωτικούς που στο μεταξύ, με τη βοήθεια του ΝΑΤΟ, είχαν αποκτήσει τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της Λιβύης. Ο θάνατός του σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής για τη χώρα και το τέλος σε μια δικτατορία που κράτησε για περισσότερο από 4 δεκαετίες.