- Λήψη συνδέσμου
- X
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Του Δημήτρη Δανίκα
Ολόκληρο σχεδόν το πολιτικό προσωπικό εξακολουθεί να πορεύεται με τα ίδια σκουριασμένα, σμπαραλιασμένα, βρόμικα και εχθρικά προς τον τόπο «εργαλεία». Τουτέστιν φαφλατισμός και άφθονη, ανεξέλεγκτη παπαρολογία. Συχνότατα μάλιστα το ίδιο πρόσωπο, ο ίδιος πολιτικός, ο ίδιος πρώην η νυν υπουργός, αρέσκεται να βγαίνει στα μπαλκόνια,
εφημερίδων και καναλιών, ως κριτής των πάσης φύσεως κακοδαιμονιών. Σαν αυτός να μην έχει την παραμικρή σχέση με τον «φόνο» τον γνωστό. Τον πολιτικό όσο και να πλένεις το σαπούνι σου χαλάς. Παράδειγμα; Φυσικά ο κυρ Θόδωρος Πάγκαλος. Εξυπνος; Οπωσδήποτε. Ευφυής; Ευφυέστατος. Ε και; Να τον βάλουμε να διδάσκει ως Σοφιστής στα Πανεπιστήμια. Προσέξτε λογική και επιχειρηματολογία. Την οποία μάλιστα επαινούν αρκετοί εκ του δημοσιογραφικού σχολιασμού. Διαπιστώνει μετά λύπης του ότι το Μνημόνιο απέτυχε. Θαυμάσια. Οπότε προκύπτουν δύο τινά. Το πρώτο απ' αυτά. Τώρα το κατάλαβε; Γιατί αν πολιτικά - πράγμα που διόλου το πιστεύω - είναι τόσο βραδύνους, ε τότε δεν κάνει ούτε για κλητήρας στο «Βήμα». Αν το είχε καταλάβει από την αρχή, άντε από την μέση, και φυσικά δεν έκανε τίποτα, πράγμα που στοίχισε στον τόπο τόσο πολύ, τότε ακόμα χειρότερα. Διότι ακόμα και τώρα, στο χείλος του γκρεμού, ο κυρ Θόδωρος, εξακολουθεί να βάζει πάνω απ' όλα το Κόμμα και τον αρχηγό. Τώρα το δεύτερο. Το αληθινό. Και όχι το πέτσινο. Το πολιτικό. Γιατί το Μνημόνιο απέτυχε; Μα φυσικά επειδή η κυβέρνηση στην οποία μετείχε ως αντιπρόεδρος, αρνήθηκε να κάνει τρία πράγματα που του ζητήθηκαν. Να μειώσει δραστικά τις δαπάνες του Δημοσίου. Να σφραγίσει αόρατους οργανισμούς. Και να αλλάξει τη Νομοθεσία ώστε να καταδιώξει με συνοπτικές διαδικασίες την φοροδιαφυγή των 60 δισεκατομμυρίων euros. Τουτέστιν ο κύριος αντιπρόεδρος, εντεταλμένος να καταγράψει αυτούς τους σπάταλους οργανισμούς, όχι μόνο δεν το έκαμε, όχι μόνο ύστερα από μερικούς μήνες περιέφερε ένα κουρελόχαρτο με καμιά δεκαριά απ αυτούς, όχι μόνο συμμετείχε στην αδράνεια και την ανελέητη χαρατσολαγνεία, αλλά από πάνω, τώρα παριστάνει τον αντικειμενικό παρατηρητή. Και πλαγίως όπως κάθε κλασικός ελληνάρας ρίχνει το φταίξιμο στην Τρόικα και τους συνήθεις ένοχους και ιμπεριαλιστικούς εχθρούς. Που συνωμοτούν μονίμως εναντίον της ελληνικής φυλής. Τώρα τι να πεις; Αν από το καφενείο ελπίζει κανείς ότι θα σωθεί η Πατρίς, τότε ας πάει να αυτοκτονήσει στο περιστύλιο της Βουλής!
εφημερίδων και καναλιών, ως κριτής των πάσης φύσεως κακοδαιμονιών. Σαν αυτός να μην έχει την παραμικρή σχέση με τον «φόνο» τον γνωστό. Τον πολιτικό όσο και να πλένεις το σαπούνι σου χαλάς. Παράδειγμα; Φυσικά ο κυρ Θόδωρος Πάγκαλος. Εξυπνος; Οπωσδήποτε. Ευφυής; Ευφυέστατος. Ε και; Να τον βάλουμε να διδάσκει ως Σοφιστής στα Πανεπιστήμια. Προσέξτε λογική και επιχειρηματολογία. Την οποία μάλιστα επαινούν αρκετοί εκ του δημοσιογραφικού σχολιασμού. Διαπιστώνει μετά λύπης του ότι το Μνημόνιο απέτυχε. Θαυμάσια. Οπότε προκύπτουν δύο τινά. Το πρώτο απ' αυτά. Τώρα το κατάλαβε; Γιατί αν πολιτικά - πράγμα που διόλου το πιστεύω - είναι τόσο βραδύνους, ε τότε δεν κάνει ούτε για κλητήρας στο «Βήμα». Αν το είχε καταλάβει από την αρχή, άντε από την μέση, και φυσικά δεν έκανε τίποτα, πράγμα που στοίχισε στον τόπο τόσο πολύ, τότε ακόμα χειρότερα. Διότι ακόμα και τώρα, στο χείλος του γκρεμού, ο κυρ Θόδωρος, εξακολουθεί να βάζει πάνω απ' όλα το Κόμμα και τον αρχηγό. Τώρα το δεύτερο. Το αληθινό. Και όχι το πέτσινο. Το πολιτικό. Γιατί το Μνημόνιο απέτυχε; Μα φυσικά επειδή η κυβέρνηση στην οποία μετείχε ως αντιπρόεδρος, αρνήθηκε να κάνει τρία πράγματα που του ζητήθηκαν. Να μειώσει δραστικά τις δαπάνες του Δημοσίου. Να σφραγίσει αόρατους οργανισμούς. Και να αλλάξει τη Νομοθεσία ώστε να καταδιώξει με συνοπτικές διαδικασίες την φοροδιαφυγή των 60 δισεκατομμυρίων euros. Τουτέστιν ο κύριος αντιπρόεδρος, εντεταλμένος να καταγράψει αυτούς τους σπάταλους οργανισμούς, όχι μόνο δεν το έκαμε, όχι μόνο ύστερα από μερικούς μήνες περιέφερε ένα κουρελόχαρτο με καμιά δεκαριά απ αυτούς, όχι μόνο συμμετείχε στην αδράνεια και την ανελέητη χαρατσολαγνεία, αλλά από πάνω, τώρα παριστάνει τον αντικειμενικό παρατηρητή. Και πλαγίως όπως κάθε κλασικός ελληνάρας ρίχνει το φταίξιμο στην Τρόικα και τους συνήθεις ένοχους και ιμπεριαλιστικούς εχθρούς. Που συνωμοτούν μονίμως εναντίον της ελληνικής φυλής. Τώρα τι να πεις; Αν από το καφενείο ελπίζει κανείς ότι θα σωθεί η Πατρίς, τότε ας πάει να αυτοκτονήσει στο περιστύλιο της Βουλής!