Του π. Ιωήλ Κωνστάνταρου
Αν
πραγματικά οι άνθρωποι ήθελαν να μελετήσουν και να εφαρμόσουν το Ιερό
Ευαγγέλιο, τότε όχι μόνο η κοινωνία μας θα ήταν διαφορετική και όντως
ανθρώπινη, αλλά θα είχαμε προσεγγίσει αρετές που έχει ο ίδιος ο Ουράνιος Πατέρας
μας. Αυτή
ακριβώς την αλήθεια μας διδάσκει και η Ευαγγελική περικοπή.
Με το ιδιαίτερο αριστοτεχνικό του χάρισμα και το εξαιρετικό δώρο της θεοπνευστίας που διέθετε ο Άγιος Ευαγγελιστής Λουκάς, καταγράφει τους αποκαλυπτικούς λόγους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στην επί του Όρους ομιλία. Οπωσδήποτε δεν πρέπει να υπάρχει πιστός ο οποίος να αγνοεί τους λόγους αυτούς της «Επί του Όρους ομιλίας» όπου συνοψίζουν την ευαγγελική αποκάλυψη και οδηγούν τον άνθρωπο στο να γίνεται γνήσιο τέκνο του Θεού.
Με το ιδιαίτερο αριστοτεχνικό του χάρισμα και το εξαιρετικό δώρο της θεοπνευστίας που διέθετε ο Άγιος Ευαγγελιστής Λουκάς, καταγράφει τους αποκαλυπτικούς λόγους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στην επί του Όρους ομιλία. Οπωσδήποτε δεν πρέπει να υπάρχει πιστός ο οποίος να αγνοεί τους λόγους αυτούς της «Επί του Όρους ομιλίας» όπου συνοψίζουν την ευαγγελική αποκάλυψη και οδηγούν τον άνθρωπο στο να γίνεται γνήσιο τέκνο του Θεού.
Εμείς τώρα, ας σταθούμε μπροστά σ’ ένα ουράνιο
διαμάντι και ας προσπαθήσουμε να ρίξουμε κάποιες ματιές, με την σταθερή όμως
απόφαση να εφαρμόσουμε στη ζωή μας τις οδηγίες που μας χαρίζει. «Καθώς θέλετε
ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως». (Λουκ. στ’ 31),
δηλ. Όπως θέλετε να συμπεριφέρονται προς σας και να σας κάνουν οι άνθρωποι, και
σεις να κάνετε σ’ αυτούς τα ίδια.
Δεν γνωρίζω αδελφοί μου αν κι εμείς που θέλουμε να
λεγόμαστε πιστοί Χριστιανοί, όχι αν τον εφαρμόζουμε τούτο τον λόγο, αλλά αν
έχουμε καν συνειδητοποιήσει το ύψος και το βάθος του.
Προφανώς όχι. Τουλάχιστον στο μέγεθος που θα έπρεπε.
Ανήκει δυστυχώς και το εδάφιον τούτο στους λησμονημένους λόγους του Κυρίου μας…
Και δεν είναι εκτός πραγματικότητας αλλ’ ούτε και
υπερβολικός ο λόγος συγχρόνου αγίου ότι: «Αν οι άνθρωποι εφάρμοζαν την ουράνια
αυτή φράση, όχι μόνο οι φοβεροί πόλεμοι (τουλάχιστον μεταξύ των «Χριστιανών»
πολιτισμένων) θα είχαν παύσει το καταστροφικό τους έργο, αλλά και αυτές οι
σκάλες των δικαστηρίων θα είχαν χορταριάσει, διότι κανένας (τουλάχιστον
πιστός), δεν θα περνούσε τις πύλες τους για αν συκοφαντήσει ή να ζημιώσει τον
αδελφό του…
Τι τα θέλετε φίλοι μου. Είναι μεγάλη αλήθεια η φράση
των σοφών προγόνων μας: «η πολυνομία εστίν ανομία!».
Ψάξτε να βρείτε τον αύξοντα αριθμό του τελευταίου
νόμου που εκδόθηκε στην πατρίδα μας και θα εκπλαγείτε από τις χιλιάδες των
νόμων που έχουν προηγηθεί, και υφίστανται βέβαια, αποτελώντας στην κυριολεξία
ένα απέραντο χαρτοβασίλειο όπου και οι ειδικοί χάνουν τον λογικό τους ειρμό!...
Και όλα αυτά βέβαια, για να διευκολύνεται ο
άνθρωπος, ο πολίτης, η κοινωνία…
Αλήθεια, πότε επιτέλους ο άνθρωπος, με απλότητα
μικρού παιδιού, θα κατανοήσει πως την χαρά και την ευτυχία του θα τη βρει μόνο
κοντά στον Θεό, εφαρμόζοντας τον Άγιο και σωστικό του Νόμο;
Να κάνουμε τώρα λόγο για το ότι έχουμε καταντήσει ή
μάλλον έχουν καταντήσει τις κοινωνίες μας επισήμως άθεες και έτι πλέον
σατανικές, όταν φτάνουν επίσημα οι ταγοί των εθνών να ψηφίζουν (με ένα
δημοκρατικό μανδύα), νόμους που αντιστρατεύονται άμεσα τις επίσημες εντολές του
Θεού; Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει. Διαζύγια, σύμφωνα
ελευθέρας συμβιώσεως, εκτρώσεις, και το έπακρο της διαστροφής και της
αποστασίας, η νομιμοποίηση της ομοφυλοφιλίας με όλα τα συμπαρομαρτούντα που
καταντούν τον ταλαίπωρο άνθρωπο μια αηδία και ένα βδέλυγμα και τέλος τον
αποδεικνύουν χειρότερο και από αυτά τα άλογα κτήνη, τα οποία επιτέλους
παραμένουν κινούνται εντός των ορίων της φύσεώς τους…
Αλλ’ αυτοί είναι μια άλλη τραγική πραγματικότητα των
μακρά του Θεού κοινωνιών που πληγώνει βαθύτατα και προκαλεί την δικαία οργή και
τιμωρία του Θεού…
Ας κλείσουμε τώρα με τούτο. Ο λόγος «καθώς θέλετε
ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως», αποτελεί πλέον,
πρέπει να αποτελεί για τους πιστούς, κανόνα ζωής και συμπεριφοράς, τον οποίον
και ο απλούστερος των ανθρώπων τον εννοεί, τον βρίσκει ορθό και μπορεί εύκολα
να τον εφαρμόσει.
Η εφαρμογή του κανόνα αυτού θα μας οδηγήσει και σε
όλα τ’ άλλα που αναφέρει η Ευαγγελική περικοπή και τέλος θα μας ωθήσει στο να
γευθούμε τον γλυκασμό των οικτιρμών. Είναι σημαντικό ότι ο Κύριος Ιησούς,
κλείνει τον υπέροχο αυτό κανόνα της τέλειας κοινωνικής συμπεριφοράς με την
βαρυσήμαντη προτροπή: «Γίνεσθαι ούν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών
οικτίρμων εστί.» (Λουκ. στ΄ ,36), δηλ. Γίνεσθε ευσπλαχνικοί προς τον πλησίον
σας, συμπονετικοί στις δυστυχίες του, οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός, όπως και
ο Θεός ο ουράνιος Πατέρας σας είναι ευσπλαχνικός προς όλους και προς σας τους
ίδιους.
Υπάρχει αλήθεια, αμφιβολία, στο ότι αν η κοινωνία
μας εφάρμοζε τον κανόνα αυτόν, και αν οι άνθρωποι ρύθμιζαν τη συμπεριφορά τους
με απόλυτο κριτήριο τα λόγια του Χριστού, ότι η ζωή μας θα ήταν αρμονική,
ειρηνική, και κατά πάντα ευλογημένη;