Του π. Ιωήλ Κωνστάνταρου
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που
έχουν βάλει σκοπό στη ζωή τους να «μωμοσκοπούν» τους εργάτες του Ευαγγελίου και
ευκαίρως-ακαίρως, να κρίνουν και να κατακρίνουν τους λόγους, τα έργα και
γενικώς όλες τις ενέργειες των ποιμένων.Το ότι βέβαια σε κάθε εποχή υπάρχουν οι προκατειλημμένοι
«ιεροεξεταστές»,
και φυσικά δεν θα παύσουν έως τέλους, τούτο το βλέπουμε στην πολύ χαρακτηριστική περίπτωση του Αποστόλου Παύλου, όπως μελετούμε και στην Αποστολική περικοπή που θα αναγνωσθεί στους Ιερούς μας Ναούς την Κυριακή.
και φυσικά δεν θα παύσουν έως τέλους, τούτο το βλέπουμε στην πολύ χαρακτηριστική περίπτωση του Αποστόλου Παύλου, όπως μελετούμε και στην Αποστολική περικοπή που θα αναγνωσθεί στους Ιερούς μας Ναούς την Κυριακή.
Τί ακριβώς είχε συμβεί; Οι
ορκισμένοι εχθροί του Αποστόλου των Εθνών, τον κατηγορούσαν στους πιστούς που ο
ίδιος είχε κατηχήσει και είχε κάνει μέλη της Εκκλησίας, ότι δήθεν δεν ήταν
γνήσιος Απόστολος.
Του πρόσαπταν δηλ. μια συκοφαντία
βαρύτατη που ήταν δυνατόν να κλονίσει, πράγματι, ολόκληρο το αποστολικό του
έργο, αν δεν δινόταν πειστική απάντηση και δυναμική αντίκρουση του ψεύδους.
Ο Απόστολος, στην βδελυρή αυτή
συκοφαντία, αντί άλλου επιχειρήματος, διατύπωσε ξεκάθαρα και με πνευματική
παρρησία, αυτή την άποψη: «Η σφραγίς της εμής αποστολής, υμείς εστέ εν
Κυρίω» (Α΄ Κορ. θ΄ 2). Δηλ. Να
η σφραγίδα του αποστολικού μου έργου: Οι πιστοί χριστιανοί. Οι ψυχές αυτές που
καλλιεργήθηκαν και ζουν τη ζωή του Κυρίου Ιησού ως οργανικά μέλη του σώματός
του, της Εκκλησίας του.
Βεβαίως, με τον «καταπέλτη» αυτόν του
Αποστόλου, συνετρίβησαν οι συκοφαντίες που προσπαθούσαν να ρίξουν οι εχθροί του
και η ευθύνη πλέον βαραίνει τώρα και τους ώμους των πιστών. Των πιστών οι οποίοι θα πρέπει με την προσοχή
τους και τον αγώνα τους να αποδείξουν στους εχθρούς της Εκκλησίας πως όντως
είναι γνήσιοι και αυθεντικοί και ακολουθούν τις υποδείξεις και την θεόπνευστη
διδασκαλία του μεγάλου Αποστόλου.
Να υπογραμμίσουμε τώρα ότι η ίδια
ευθύνη βαραίνει και τους δικούς μας ώμους όταν κάποιοι είτε αφελώς είτε
συνειδητώς ρίχνουν την «λάσπη» τους εναντίον των πνευματικών μας Πατέρων και
Διδασκάλων;
Αυτό αγαπητοί μου είναι το μόνο
βέβαιο.
Αλλ’ ας σταθούμε για λίγο στο
σημείο αυτό, το οποίο και μας αφορά άμεσα.
Όλοι μας, καθημερινώς παριστάμεθα
μάρτυρες αυτής της αλλοπρόσαλλης τακτικής, για να μην πούμε ότι μας πιάνει και
μας τους ίδιους η δίνη του μίσους και της συκοφαντίας...
Αυτό όμως που δημιουργεί πικρία
και μάλιστα μεγάλη στους πνευματικούς ανθρώπους, είναι το ότι είμαστε εύκολοι
στο να αποδεχόμαστε τις ποικίλες κατηγορίες που τα «πολυβολεία του άδου»
εκτοξεύουν κυρίως εναντίον των συνειδητών εργατών του Ευαγγελίου.
Πόσα ψεύδη, πόσες στημένες
κατηγορίες, πόσο δηλητήριο εκτοξεύεται για να σπιλωθούν άνθρωποι που εργάζονται
ανιδιοτελώς και με όλες τους τις δυνάμεις και τα χαρίσματά τους στον αμπελώνα
του Κυρίου! Άνθρωποι οι οποίοι ζουν για την Εκκλησία και όχι από την Εκκλησία...
Κάποιο μάλιστα δημοσιογράφοι που
σκοπό έχουν να «ενημερώνουν την κοινωνία», μάλλον να γκρεμίζουν τις κοινωνικές
δομές και να κατασκανδαλίζουν όσες αστήρικτες ψυχές, φαίνεται πως πριν σύρουν
την «πένα» τους επάνω στο χαρτί, την βουτούν πρώτα «εις φάρυγγα όφεως».
Το ότι θα υπάρχουν και κάποιες
περιπτώσεις ανθρώπων που ξέφυγαν από την αποστολή τους, τούτο είναι
αναμφισβήτητο, πλην όμως σε καμμία των περιπτώσεων δεν θα πρέπει να μας κάνει
να απορρίπτουμε το σύνολο των ποιμένων μας, όπως ακριβώς και οι πρώτοι
χριστιανοί, δεν απέρριψαν τους Αποστόλους επειδή ο ένας, ο Ιούδας, έφτασε να
καταλήξει στην προδοσία και στο έγκλημα των αιώνων.
Και όπως, εάν ένα ιατρός ή
κάποιος εκπαιδευτικός, αποδειχθεί ότι δεν βρίσκονται στα ύψη της αποστολής
τους, δεν θα απορρίψουμε την ιατρική επιστήμη και όλους τους εκπαιδευτικούς,
κατά παρόμοιο τρόπο, τα τυχόν λάθη, μικρά ή μεγάλα ελαχίστων κληρικών δεν θα
πρέπει να μας σκανδαλίζουν και να γίνονται αιτία ώστε κάποιοι να κλονίζονται
στην πίστη.