Η αντίδραση-αντίσταση από τον καναπέ παρατράβηξε. «Εμπρός της Ελλάδας οι βολεμένοι. Έξω από τους καναπέδες». Αηδία καταντήσαμε... Τώρα, βέβαια, βγαίνουν αρκετοί από τα σπίτια τους και ως αγανακτισμένοι διαδηλώνουν στις πλατείες. Κατέβηκαν στις πλατείες κατά χιλιάδες για να διαµαρτυρηθούν ειρηνικά. Για να φωνάξουν, αλλά κυρίως για να ακούσουν ο ένας τον άλλον. Τις τελευταίες ηµέρες οι πλατείες συγκεντρώνουν ανθρώπους, που συνήθως απέφευγαν τις κινητοποιήσεις,
υπό τον φόβο επεισοδίων. Με γονείς που σηκώνουν στους ώµους τα παιδιά τους. Με συνδικαλιστές, που δεν ανεμίζουν σηµαίες. ∆ίπλα τους βρίσκεται ο κουκουλοφόρος παλιότερων πορειών, που δεν κρύβει το πρόσωπό του. Ο φοιτητής, που ανησυχεί για το µέλλον του, ο άνεργος, που αγωνιά για το παρόν του, αλλά και αυτοί που δεν έχουν οικονοµικές ή εργασιακές σκοτούρες και κατεβαίνουν στις πλατείες, γιατί τις τελευταίες ηµέρες είναι το «µέρος να βρίσκεσαι».