Του Ιωάννη Κονιδάρη (καθηγητή της Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών)Αυτό που έγινε, ανήμερα Χριστούγεννα, στα κατεχόμενα από τους Τούρκους εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Συνιστά άλλωστε μια κατάφωρη και βάναυση παραβίαση της ελευθερίας της λατρείας, της θρησκευτικής ελευθερίας,
των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Κατά την ώρα της θείας λειτουργίας σε δύο ορθόδοξους ναούς στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο τα στρατεύματα κατοχής διέκοψαν βίαια τη λειτουργία, υποχρέωσαν τους ιερείς να βγάλουν τα άμφιά τους, έδιωξαν τους πιστούς και σφράγισαν τους ναούς, με το επιχείρημα ότι δεν είχε ζητηθεί άδεια από τις αρχές. Με την ίδια στεντόρεια φωνή που καταδικάζουμε τη σύλληση τάφων στα κοιμητήρια της Πόλης ή τις δηώσεις των Συναγωγών και τις βεβηλώσεις εβραϊκών νεκροταφείων σε διάφορες πόλεις της χώρας μας, θα πρέπει να καταδικάσουμε και την απαράδεκτη και προσβλητική για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια συμπεριφορά των στρατευμάτων κατοχής στη ματωμένη Κύπρο. Και ασφαλώς με την ίδια ευθύτητα, με την οποία διασαλπίζουμε τη θέση ότι, επιτέλους, πρέπει να υπάρξει χώρος λατρείας για τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας στην Αθήνα, πρέπει να πούμε στους, φίλους και κουμπάρους μας, ιθύνοντες στην Αγκυρα, ότι παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και μάλιστα της ελευθερίας της λατρείας, για οποιοδήποτε λόγο, δεν συγχωρούνται. Γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους...
Τι λένε, αλήθεια οι αρμόδιοι; Ή μήπως, τελευταίως, δεν ακούω καλά;