ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Του π. Ιωήλ
Μια από τις μεγαλύτερες χαρές και ευλογίες για τον πιστό Χριστιανό, είναι το να τιμά τις μεγάλες μορφές της Εκκλησίας μας που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ακριβή διατύπωση των δογματικών αληθειών. Γι’ αυτό και η πνευματική μας χαρά βρίσκεται στο κατακόρυφο, αφού την Κυριακή εορτάζουμε και τιμούμε τις λαμπρές προσωπικότητες των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου. Των Αγίων δηλαδή Πατέρων που αγωνίστηκαν κατά των αιρετικών μονοφυσιτών. Γι’ αυτό και ανάλογο είναι το Αποστολικό ανάγνωσμα που θα ακούσουμε. Ο Απ. Παύλος, καταγράφει «εν βραχύ ρήματι και πολλή συνέσει», θεοπνεύστως, την προς Τίτον επιστολή του. Μια από τις ποιμαντικές λεγόμενες επιστολές του, διότι απευθύνεται στον μαθητή του Τίτο, Επίσκοπο Κρήτης.Οι πατρικές του νουθεσίες, αποτελούν την ευλογημένη πείρα και το πολύπλευρο ποιμαντικό του καταστάλαγμα. Μέσα σε απλές προτάσεις ποιμαντορικής τελειότητας, εφιστά την προσοχή του μαθητού του, και όλων φυσικά των ποιμένων, έως εσχάτου της γης, και μέχρι το τέλος της ιστορίας, στο θέμα των αιρέσεων και των αιρετικών : «αιρετικόν άνθρωπον, μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος» (Τίτ. Γ΄ 10-11). Δηλαδή, αιρετικό άνθρωπο, που επιμένει να δημιουργεί σκάνδαλα και διαιρέσεις στην Εκκλησία, μολονότι τον συμβούλευσες για πρώτη και δεύτερη φορά, παράτησέ τον και απόφευγέ τον. Γνώριζε δε ότι ένας τέτοιος άνθρωπος έχει διαστραφεί και αμαρτάνει και για την αμαρτία του αυτή, ελέγχεται και κατακρίνεται από την συνείδησή του και από τον ίδιο τον εαυτόν του.