Δάκρυσαν οι πάντες στην σχολική γιορτή των μαθητών του δημοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου, εκεί στο… τέρμα Θεού στον Έβρο, που ήταν η αποχαιρετιστήρια για την Ηπειρώτισσα δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Έγινε γνωστή στο Πανελλήνιο, γιατί δεν υπέκυψε στους εκφοβισμούς του Τουρκικού Προξενείου και δίδασκε στα παιδιά την Ελληνική ιστορία και τον Ελληνικό πολιτισμό.Πρωταγωνιστές για μια ακόμη φορά τα μικρά παιδιά, τα Πομακόπουλα, αλλά και οι γονείς τους. Νέες μητέρες που μέσα στο λιοπύρι, εκεί στον ταπεινό αυλόγυρο του σχολείου επί ώρες απολάμβαναν όλα όσα η δασκάλα έμαθε με κόπο στα παιδιά τους.Να απαγγέλουν ποιήματα και να τραγουδούν Θεοδωράκη. Εκεί και κόσμος που ήλθε σχεδόν απ’ όλα τα σημεία της Ελλάδας, να δει την γιορτή της Χαράς Νικοπούλου που αφήνει το Δέρειο με πόνο ψυχής.
Με την ομιλία της αναφέρθηκε στο ρόλο της ως εκπαιδευτικός και στην πολεμική που δέχθηκε όταν κάποιοι την είδαν σαν εμπόδιο στα σχέδιά τους.
Συγκλονιστική η στιγμή που η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου αποχαιρέτησε τους μαθητές της με τον δικό της τρόπο, ένα - ένα τα παιδιά, τα φίλησε, τους έδωσε αναμνηστικά και μέσα σε αυτά ένα dvd οπτικό από δραστηριότητες του σχολείου με 400 φωτογραφίες, από τα 5 χρόνια της παρουσίας της.
Ήταν το δικό της προσωπικό δώρο που θα τους συνοδεύει μια ζωή. Όπως θα τους συνοδεύουν τα αξέχαστα γαλανά μάτια της Χαράς, η ζωντάνια της, η θέλησή της, η επιθυμία της να ανεβαίνουν σκαλιά στην ζωή τους, να προκόψουν, να μην σταματήσουν ποτέ. «Κυρία Χαρά δεν σας χάνουμε, θα σας φέρνουμε καθημερινά στο μυαλό, στα όνειρά μας», ήταν τα λόγια του Τζαφέρ Αλή που βούρκωσε, της πρόσφερε ένα γράμμα που έγραψε εκ μέρους των συμμαθητών του, της 5ης και της 6ης τάξης, για να το διαβάσει και ήταν το δικό τους ευχαριστώ, ενώ της αφιέρωσαν ένα τραγούδι. «Όχι δεν χωριζόμαστε για πάντοτε Χαρά, μα θα ξαναβλεπόμαστε στα όνειρα συχνά. Παλιό και ωραίο παρελθόν που ζήσαμε μαζί…».