*Πορείες διαμαρτυρίας. Και ξανά πορείες. Οι πορείες τελειωμό δεν έχουν.
*Ανήσυχη, έκπληκτη και θυμωμένη παρακολουθείη κοινωνία οικονομική τραγωδία της Ελλάδας.
*Η λέξη-κλειδί είναι το «έκπληκτη».
*Ασυντόνιστα και υπό το κράτος πανικού οι κυβερνώντες επέπεσαν επί των συντάξεων και των μισθών, με αποτέλεσμα τη διπλή αφαίμαξη και τη δίκαιη κατακραυγή των πολιτών.
*Ο σοσιαλισμός σε όλο του το μεγαλείο…
*Ένα άρθρο της Μυρσίνης Ζορμπά στην "Athens Voice" φωτίζει με πληρότητα τη σημερινή κατάσταση. Αξίζει να προσέξουμε ορισμένα σημεία του.
*"Πόσο αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα της κατάστασής μας; Πώς προδιαγράφεται το μέλλον; Σε ποιο λαβύρινθο έχει χαθεί ο πολιτικός και ο δημόσιος διάλογος;" *"Μια κυβέρνηση που έχει βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με την κοινωνία πώς θα τα καταφέρει να επιβιώσει πάνω σε ένα σανίδι πολιτικής σκηνοθεσίας; Ποιο είναι το σχέδιο, η στρατηγική, οι στόχοι;"
* "Ψέματα, παραπλάνηση, εύνοιες, εξαιρέσεις, σκόπιμες αποσιωπήσεις προκαλούν το κοινό αίσθημα. Μια σπίθα είναι αρκετή για να φουντώσει η κοινωνική έκρηξη".
*"Στο όνομα της οικονομικής γλώσσας καταργήθηκε το τελευταίο διάστημα η γλώσσα της πολιτικής, η γλώσσα του κοινωνικού κράτους, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της ηθικής συμπεριφοράς".
*" Αλλά για να ξαναβρούμε τη γλώσσα της πολιτικής πρέπει να αποσύρουμε από την κυκλοφορία τη γλώσσα των κομμάτων, των συντεχνιών, του ακραίου ατομικισμού".
*"Σήμερα η κοινωνία δεν κάνει άλλο από το να παρακολουθεί άφωνη την οικονομία. Αυτό ακυρώνει την πολιτική. Χωρίς στρατηγική διαχείρισης οι γνωστές έννοιες δεν επαρκούν για τη σύλληψη της κατάρρευσης. Χείλη ανοιγοκλείνουν αλλά δεν ακούγεται λόγος".
*"Πόσο αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα της κατάστασής μας; Πώς προδιαγράφεται το μέλλον; Σε ποιο λαβύρινθο έχει χαθεί ο πολιτικός και ο δημόσιος διάλογος;" *"Μια κυβέρνηση που έχει βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με την κοινωνία πώς θα τα καταφέρει να επιβιώσει πάνω σε ένα σανίδι πολιτικής σκηνοθεσίας; Ποιο είναι το σχέδιο, η στρατηγική, οι στόχοι;"
* "Ψέματα, παραπλάνηση, εύνοιες, εξαιρέσεις, σκόπιμες αποσιωπήσεις προκαλούν το κοινό αίσθημα. Μια σπίθα είναι αρκετή για να φουντώσει η κοινωνική έκρηξη".
*"Στο όνομα της οικονομικής γλώσσας καταργήθηκε το τελευταίο διάστημα η γλώσσα της πολιτικής, η γλώσσα του κοινωνικού κράτους, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της ηθικής συμπεριφοράς".
*" Αλλά για να ξαναβρούμε τη γλώσσα της πολιτικής πρέπει να αποσύρουμε από την κυκλοφορία τη γλώσσα των κομμάτων, των συντεχνιών, του ακραίου ατομικισμού".
*"Σήμερα η κοινωνία δεν κάνει άλλο από το να παρακολουθεί άφωνη την οικονομία. Αυτό ακυρώνει την πολιτική. Χωρίς στρατηγική διαχείρισης οι γνωστές έννοιες δεν επαρκούν για τη σύλληψη της κατάρρευσης. Χείλη ανοιγοκλείνουν αλλά δεν ακούγεται λόγος".