Δεν είναι ευρώ. Δεν είναι οικονομικό μέγεθος. Ούτε χρυσός είναι. Πρόκειται για κάτι πιο πολύτιμο.
Είναι τα δευτερόλεπτα του νέου χρόνου. Είναι τα δευτερόλεπτα ενός ακόμη χρόνου στη ζωή μας.
Αν χάσουν, όσοι έχουν, την περιουσία και τα πλούτη τους, μπορεί αργότερα να τα ξαναποκτήσουν. 
Αν χάσουμε, όμως, όλοι μας αυτό το ακριβό αγαθό, δηλαδή τον χρόνο, που λίγο μας έχει χαριστεί στην ζωή, ποτέ πια δεν θα το ξαναβρούμε.
Οι άνθρωποι έχουμε την δυνατότητα να συλλάβουμε την ύπαρξη και την αξία αυτού του δώρου.
Οι άνθρωποι έχουμε την δυνατότητα να συλλάβουμε την ύπαρξη και την αξία αυτού του δώρου.
Είναι ασύνετο, ωστόσο, αν εμείς οι ίδιοι σπαταλάμε ασυλλόγιστα αυτή την αμύθητη περιουσία.
Δηλαδή να καταχραστούμε τον θησαυρό που μας χαρίστηκε για το σήμερα και για το αύριο. Οι φιλόσοφοι λένε πως «το πεπρωμένο της ανθρώπινης ύπαρξης εκπληρώνεται μέσα στον χρόνο».
Μιλούν για «το μυστήριο του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος».Το πέρασμά μας από τον χρόνο το καταλαβαίνουμε από την μεταβολή και την φθορά μέσα στην ασταμάτητη ταχύτητά του.
Και σε πολλούς δημιουργείται ένας κλοιός μελαγχολίας. Γιατί θέλουμε να επιβραδύνουμε την πορεία μας μέσα στον χρόνο. Και να συγκρατήσουμε με κάθε τρόπο την ροή του χρόνου.
Ο Ντοστογιέφσκυ σημειώνει: «Μόνον όποιος θυμάται πως υπάρχει τέρμα στην ζωή του, μπορεί να δημιουργήσει».