Με λιτανείες της εικόνας του εορτάστηκε ο άγιος Νικόλαος στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας
Του π. Ηλία Μάκου
Πολλοί είναι οι ναοί, οι αφιερωμένοι στον άγιο Νικόλαο, που εόρτασαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Ιωάννης προεξήρχε της θείας λειτουργίας στον εορτάζοντα ναό του αγίου Νικολάου στην Καβάγια, όπου προσήλθαν και πιστοί από τα Τίρανα, το Δυρράχιο και την ευρύτερη περιοχή.
Στο κήρυγμά του ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι ο άγιος Νικόλαος δίνει με το παράδειγμά του μαθήματα ζωής, πίστης, πραότητας, ταπεινότητας και αγάπης.
Να σημειωθεί ότι τα ονομαστήριά του εόρτασε λιτά ο Μητροπολίτης Φίερι Νικόλαος, και δέχθηκε τις ευχές των πιστών, ο οποίος την παραμονή της εορτής χοροστάτησε κατά τον εσπερινό στον παλαιό ναό του αγίου Νικολάου στη Βανάγια της Λιμπόφσκα και ανήμερα ιερούργησε κατά τη θεία λειτουργία στο ναό αγίου Νικολάου Βάτζικας.
Αθόρυβα και ταπεινά έχει επιδοθεί σε αξιόλογο πνευματικό και κοινωνικό έργο. Μια σεμνή μορφή, πάντα με τα χαμόγελο στα χείλη και την καλοσύνη στην καρδιά, που στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις το έργο της Εκκλησίας της Αλβανίας.
Ο Μητροπολίτης Ελμπασάν Αντώνιος ιερούργησε στον ναό του αγίου Νικολάου Ελμπασάν, όπου προς το τέλος της θείας λειτουργίας τελέστηκε λιτανεία της εικόνας του αγίου πέριξ του ναού (ακολούθησε προσφορά γεύματος στο πνευματικό κέντρο του ναού), ο Μητροπολίτης Βερατίου Άστιος ιερούργησε στον ναό του Αγίου Νικολάου του Πάφταλ Βερατίου και ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Αναστάσιος στον ναό του αγίου Νικολάου του Χότσιστ Κορυτσάς. Ακόμη εόρτασε και ο ιστορικός ναός του αγίου Νικολάου στη Μοσχόπολη Κορυτσάς.
Ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Ναθαναήλ χοροστάτησε στον εσπερινό του αγίου Νικολάου στους Γεωργουτσάτες Αργυροκάστρου, ενώ ιερούργησε στο ναό αγίου Νικολάου Πρεμετής. Εξάλλου εόρτασαν τα μοναστήρια αγίου Νικολάου στο Παλέρμο Αργυρόκαστρο, στον Μεσοπόταμο, καθώς και ναοί του αγίου Νικολάου στη Μητρόπολη Αργυροκάστρου, που είναι αρκετοί.
Αν μας στέλνει ένα μήνυμα από τα βάθη των αιώνων ο άγιος Νικόλαος είναι τούτο: Πρέπει να νικήσουμε ολοτελώς το κακό. Και να ζητούμε από το Θεό οι πιστοί να μας δώσει νεύση μετάνοιας και κατάνυξης, να συναισθανθούμε τις αμαρτίες και τις ενοχές μας, να πονέσουμε, να κλάψουμε, να ταπεινωθούμε.
Αλλά για να πραγματοποιηθεί αυτό, χρειάζεται συνεχής, μεγάλος, έντονος αγώνας. Χωρίς αγώνα και πίεση του εαυτού μας, χωρίς προσπάθεια και μάλιστα πάλη και εναντίωση προς τον εγωισμό μας, ούτε τα γόνατα λυγίζουν και κάμπτονται σε προσευχή, ούτε το «ήμαρτον» λέμε με την ψυχή μας. Όλα αυτά απαιτούν ταπείνωση. Και η ταπείνωση είναι αγώνας κατά του εαυτού μας.
