O Σεβασμιώτατος μίλησε για την γνήσια αποστολή του ιερέως, που φέρνει πάνω του, στην ψυχή του, στο «είναι» του τη χάρη του Θεού, και μπορεί να συμβάλλει στη μεταμόρφωση του ανθρώπου, ιερουργώντας, διδάσκοντας, ποιμαίνοντας.
Ο νέος πρεσβύτερος έκανε αναφορά και στον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, που του ενέπνευσε το όραμα της Ορθοδοξίας, αλλά και στον αείμνηστο Μητροπολίτη Βερατίου Ιγνάτιο, που του άνοιξε τους πνευματικούς ορίζοντες.
Στην Εκκλησία της Αλβανίας ήταν αγωνιώδης η προσπάθεια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.
Και εξακολουθεί να είναι ένα ζήτημα βασικής προτεραιότητας για την Εκκλησία της Αλβανίας. Και γίνεται οργανωμένη εργασία για την εξεύρεση και την προετοιμασία ικανών προσώπων με την ύπαρξη εκκλησιαστικών λυκείων και Θεολογικής Ακαδημίας.
Ο ρόλος του ιερέα είναι σοβαρός, γιατί η πίστη ζει μόνο μέσα στην Εκκλησία και στα μυστήριά της, αλλά και μέσα από τον αντίκτυπο και το άπλωμα της εκκλησιαστικής ζωής στην κοινωνία.
Έτσι ο κληρικός καλείται, και μάλιστα σ' ένα πολυθρησκευτικό περιβάλλον, όπως είναι αυτό της Αλβανίας, να ξανακάνει τον άνθρωπο παιδί του Θεού.
Να τον καθοδηγήσει στη λύτρωσή του από το βάρος της ενοχής και της αμαρτίας, που πλακώνουν την ψυχή του.
Να τον βοηθήσει να ξαναβρεί τον εαυτό του, ξαναβάζοντας το Θεό στη ζωή του, απ΄ όπου τον έδιωξε με την αυτοθέωσή του, δηλαδή με τον εγωισμό, την υπερηφάνεια, την κενοδοξία και την αυτονομία του.
Ξέρουν καλά οι συνειδητοποιημένοι ιερωμένοι, ότι η ιεροσύνη δεν είναι μισθός για ένα έργο. Δεν είναι έπαινος για κάποιες καλές πράξεις.
Δεν είναι βραβείο για κόπους και θυσίες. Δεν είναι αντιπροσφορά για ανθρώπινες κατακτήσεις. Είναι χάρισμα, δωρεά, δώρο του Θεού.
