Μάλιστα κάποιοι παραγωγοί για να αντιμετωπίσουν τις επελάσεις των αγριόχοιρων αναγκάστηκαν να βάλουν σε λειτουργία "τεχνητά κανονάκια", τα οποία ανά διαστήματα βγάζουν ήχο όπλου και έτσι απομακρύνονται τα άγρια ζώα.
Αγέλες είναι τα αγριογούρουνα και η κατάσταση έχει γίνει ανεξέλεγκτη.
Έχει αυξηθεί κατά πολύ ο πληθυσμός των αγριογούρουνων στην περιοχή και γενικά σ' ολόκληρη την Ήπειρο, μέσα από τις διασταυρώσεις με ήμερους χοίρους.
Κάποια στιγμή δόθηκαν κίνητρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη βιολογική κτηνοτροφία και την ελεύθερη βοσκή των ζώων.
Αυτό έγινε και για τα γουρούνια, ωστόσο τα ζώα των εκτροφών αυτών ήρθαν σε επαφή με τους άγριους χοίρους, ζευγάρωσαν και δημιουργήθηκαν υβρίδια.
Μερικά από αυτά συμπεριφέρονται ως άγρια, επειδή όμως έχουν και το αίμα του χοίρου είναι πιο προσαρμοστικά στο ανθρώπινο περιβάλλον.
Όλο αυτό είναι μια ζημιά για το οικοσύστημα καθώς νοθεύεται η φυσική βιοποικιλότητα, με τα επακόλουθα που αφορούν την παρουσία των ζώων αυτών σε αστικά περιβάλλοντα.
Όπως λένε κυνηγοί, βλέπουν αγριογούρουνα, που σαφώς δεν έχουν και τόσες ομοιότητες με τα αγριογούρουνα του παλιού καιρού. Και εξωτερικά, αλλά και ως προς το κρέας.
Πολλά έχουν στριφογυριστή ουρά, αυτιά με τάση να πέφτουν, λευκό χρώμα στα άκρα, αδύναμο χρώμα καφετί, φτωχό τρίχωμα, γουρουνόπουλα χωρίς επιμήκεις ρίγες, κάπροι που οι χαυλιόδοντές τους δεν εφάπτονται απόλυτα όταν κλείνει το στόμα και κάπροι με μικρό, σχεδόν αμελητέο μήκος χαυλιοδόντων, δυσανάλογο με την ηλικία τους.
Πρόκειται, λοιπόν, για καταστάσεις υβριδισμού, μπερδέματος με απλά λόγια, ήμερων και άγριων γουρουνιών.
Είναι τα λεγόμενα ημιάγρια αγριογούρουνα, που εμφανίζονται ακόμη και σε κεντρικούς δρόμους και κατοικημένες περιοχές.
Οι επιπτώσεις της κατάστασης, που δημιουργήθηκε αφορούν τις αγροτικές καλλιέργειες (λόγω των ζημιών που προκαλούν σε αυτές οι αγριόχοιροι), τη μετάδοση ασθενειών, όπως η αφρικανική πανώλη των χοίρων (λόγω του κινδύνου που υπάρχει ένα άγριο ζώο να μεταδώσει την ασθένεια σε μια οργανωμένη μονάδα εκτροφής γουρουνιών), αλλά και την πρόκληση ατυχημάτων (λόγω της διέλευσης των κοπαδιών από δρόμους μεγάλης ή μικρότερης κυκλοφορίας).
Από τους ειδικούς το κυνήγι είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος ελέγχου του πληθυσμού των αγριόχοιρων, ενώ είναι απαραίτητο να γίνεται μεθοδικότερη θήρευση (συχνότερη θήρευση).
Επιπλέον, υπογραμμίζεται η ανάγκη λήψης μέτρων από την πολιτεία, ώστε να απομακρύνονται τα αγριογούρουνα από τον περιαστικό ιστό και τους κάμπους.
ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ