Το 1957, ο τότε Δήμος Παραμυθιάς, παραχώρησε στο Υπουργείο Παιδείας την κυριότητα δημοτικής έκτασης επιφανείας 12 στρεμμάτων στη θέση «Αμυγδαλέα» της συνοικίας «Συνιάτες», για την ανέγερση και τη λειτουργία μαθητικών κατασκηνώσεων. Οι κατασκηνώσεις λειτούργησαν το 1960 για πρώτη φορά, ενώ το 1976 σταμάτησε η λειτουργία τους λόγω της μη προσέλευσης ικανού αριθμού κατασκηνωτών. Ο σημερινός Δήμος Σουλίου είχε ζητήσει την παραχώρηση της κυριότητας ή της χρήσης για είκοσι και πλέον έτη της συγκεκριμένης έκτασης και των εγκαταστάσεων, που βρίσκονται σ’ αυτή, ώστε να καταστεί δυνατή η υποβολή από το Δήμο πρότασης σε προγράμματα χρηματοδότησης για την καλύτερη αξιοποίησή της. Οι ενέργειες της Δημοτικής Αρχής τελεσφόρησαν και με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, οι Μαθητικές Κατασκηνώσεις Αμυγδαλέας Παραμυθιάς παραχωρήθηκαν στο Δήμο Σουλίου για περίοδο είκοσι ετών. Δεν υπάρχει οικοδομική άδεια, ενώ το υφιστάμενο κτιριακό δυναμικό των κατασκηνώσεων, αποτελείται από τα ακόλουθα κτίσματα: Διώροφο κτίσμα με αίθουσα αναμονής και διαμερίσματα. Το κτίριο 1 βρίσκεται στην είσοδο του κατασκηνωτικού χώρου και είναι το σημείο μπροστά από το οποίο σταματά ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος. Ισόγειο κτίσμα στο οποίο βρισκόταν οι κοιτώνες. Τουαλέτες /Μηχανοστάσιο Ισόγειο κτίσμα με υπόγειο σε τοποθεσία διακριτά ξέχωρη από τα κτίσματα των διαμερισμάτων. Η χρήση του ήταν η κατοικία του διευθυντή στο ισόγειο και αποθήκες στον υπόγειο χώρο. Ισόγειο διαμπερές κτίσμα αποτελούμενο μόνο από τα δομικά του στοιχεία χωρίς υλικά πλήρωσης. Το κτίριο 8 βρίσκεται στο μέσω του κατασκηνωτικού χώρου και αποτελεί την αίθουσα εστίασης. Όλα τα υφιστάμενα κτίρια έχουν σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα και πλήρωση από εμφανή πέτρα. Οι στέγες τους είναι, επίσης, από οπλισμένο σκυρόδεμα και φέρουν καρφωτά κεραμίδια σε κόκκινη απόχρωση. Το αρχιτεκτονικό ύφος των κτισμάτων είναι ομοιογενές. Απουσιάζουν πλήρως οι ηλεκτρολογικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις και δεν υπάρχει αποχετευτικό σύστημα. Ακόμη, δεν υπάρχει περίφραξη σε κανένα τμήμα της κατασκηνωτικής περιοχής. Η κατάστασή των κτισμάτων είναι εμφανώς παραμελημένη. καθώς είχαν εγκαταλειφθεί για πολλά χρόνια. Τα κεραμίδια έχουν αποκολληθεί, τα επιχρίσματα έχουν αλλοιωθεί, ενώ οι πόρτες και τα παράθυρα έχουν καταστραφεί. Σήμερα, μετά την παραχώρηση της περιοχής στη δικαιοδοσία του Δήμου Σουλίου, έχουν πραγματοποιηθεί σημειακές ενέργειες αποκατάστασης των κτιρίων, κυρίως όσον αφορά στο εξωτερικό κέλυφος για λόγους καλλωπισμού.
