Τα μικρά χωριά έχουν ορισμένους ανθρώπους, που είναι στυλοβάτες τους. Όταν αυτοί φεύγουν από τη ζωή, χάνεται ένα κομμάτι τους και μένει ένα κενό. Αυτό συμβαίνει και με την απώλεια του Μιχάλη Δόβρα από το Πλαίσιο Φιλιατών. Με σημαία την καλοσύνη του ήταν μπροστάρης σε όλα. Ως πρόεδρος του χωριού επί τέσσερις περίπου δεκαετίες φρόντιζε για τις υποδομές του και ως άνθρωπος ήταν συμπαραστάτης των κατοίκων στις ανάγκες τους. Ήταν ψυχικά και ηθικά και πρακτικά παρόν πάντοτε στο πλευρό των συγχωριανών του. Το μόνιμο χαμόγελό του στα χείλη του ήταν άριστο δείγμα της ώριμης ανθρωπιάς του. Ακαταπόνητος στο μετερίζι της προσφοράς, δεν σκιάχτηκε ποτέ τον κόπο. Αλλά ήταν ένας δημιουργικός άνθρωπος με ακατάπαυστη ενέργεια. Γι' αυτό είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη των συντοπιτών του. Γι' αυτό και δάκρυσαν όλοι, που ταξίδεψε πάνω από τα σύννεφα.