Αφημένοι στη μοίρα τους οι υπερήλικες στα ερημωμένα χωριά της παραμεθορίου!

Η είδηση του θανάτου δύο ηλικιωμένων αδελφών στο ακριτικό Ωραιόκαστρο Πωγωνίου (ηλικίας 84 και 81 ετών), οι οποίες βρέθηκαν νεκρές από γυναίκα κάτοικο του χωριού, που τις φρόντιζε, αλλά και ο εντοπισμός νεκρού 88χρονου από το Βασιλικό Πωγωνίου, 1,5 χιλιόμετρο από το σπίτι του, ο οποίος αγνοούνταν, δείχνει την τραγική εικόνα των παραμεθόριων χωριών της Ηπείρου και ειδικά αυτών του Πωγωνίου, της Κόνιτσας και των Φιλιατών. 

Κάθε φορά, που φεύγουν από τη ζωή οι λιγοστοί γέροντες, που απέμειναν σ' αυτά, και κλείνουν σπίτια, όλο και μεγαλώνει η... ταφόπλακα, που σκεπάζει τα χωριά.

Και είναι εθνικής σημασίας θέμα να αναστραφεί αυτή η εικόνα. Αν σκεφθούμε την απελπιστική κατάσταση, που βρίσκονται πολλά χωριά, θα απογοητευτούμε, σύντομα, όμως, θα πρέπει να συνέλθουμε, για να δούμε τι μπορεί να γίνει για να αποφευχθεί ο αφανισμός των χωριών.  

Πολλά είναι τα μέτρα, που μπορούν να παρθούν, με κυριότερα τα κίνητρα για επενδύσεις στα χωριά, η πριμοδότηση για επιστροφή οικογενειών, οι προσλήψεις με το στοιχείο της εντοπιότητας, η βελτίωση των υποδομών, η άρση του αποκλεισμού, που έχει να κάνει με την έλλειψη ιατρικής, ταχυδρομικής, τραπεζικής, εκπαιδευτικής πρόσβασης, η εμπέδωση του αισθήματος ασφαλείας με αποτελεσματικότερη αστυνομική φύλαξη, με επανίδρυση στρατιωτικών φυλακίων, όπου χρειάζεται κ. ά.

Μια επίσκεψη σε χωριά προκαλεί αρνητικά αισθήματα από τα δυσάρεστα χρώματα της εικόνας εγκατάλειψης, τα οποία αποκαδριώνουν. 

Αυτοί, που απέμειναν στα χωριά, γέροι και γριές στην πλειοψηφία τους, αποτελούν τη ζωντανή ομορφιά τους και η Πολιτεία έχει χρέος να μην τους αφήσει μόνους. 

Η. Μ.