Θαυματουργά λείψανα της αγίας Βαρβάρας διασώζονται σε Ελλάδα, Ιταλία και Ρωσία

Του π. Ηλία Μάκου

Πηγή: ekklisiaonline.gr

Η Αγία Βαρβάρα, που εορτάζεται η μνήμη της στις 4 Δεκεμβρίου, έγινε με το μαρτύριό της ένα σύμβολο για την ελεύθερη και χωρίς καταναγκασμό χριστιανοποίησή μας και μεταμόρφωσή μας.

Όλες οι πτυχές της ζωής της φωτίζονταν από τη ζωοποιό χάρη της χριστιανικής αλήθειας. Τι και αν ο μεγαλύτερος εχθρός στην πίστη της ήταν ο ίδιος ο πατέρας της, που ήταν πλούσιος ειδωλολάτρης.

Παρότι την είχε κλεισμένη σε πύργο, παρόλο, που ζούσε σ' ένα αυστηρό ειδωλολατρικό περιβάλλον, μέσα στο σκοτάδι της αποκαλύφθηκε το φως. Αναγεννήθηκε στην αλήθεια του Θεού.

Ένωσε ουσιαστικά και οργανικά τη ζωή της με τη ζωή του Χριστού και ζούσε με την αλήθειά Του.

Όταν ξέφυγε από τον πύργο, ο πατέρας την κυνήγησε με το ξίφος για να τη σκοτώσει, αλλά η αγία κατέφυγε στα βουνά. Τελικά την εντόπισε και την παρέδωσε στον τοπικό άρχοντα.

Τι δεν πέρασε η αγία. Αφάνταστης σκληρότητας βασανιστήρια, μεταξύ των οποίων και η διαπόμπευσή της γυμνή στην πόλη.

Τελικά την έσφαξε με τα χέρια του ο ίδιος ο πατέρας του, ο οποίος αμέσως μετά κεραυνοβολήθηκε και έπεσε νεκρός (από τον κεραυνό, που δέχθηκε ο πατέρας της και αντιστοιχήθηκε με τα πυρά του Πυροβολικού καθιερώθηκε το 1829 ως προστάτιδα του στρατιωτικού αυτού σώματος).

Τα λείψανά της, που τα ευλαβούνται πολλοί οι πιστοί, διασώζονται σε διάφορα σημεία.

Στην Ιταλία (η κάρα της και μέρος των λειψάνων), σε Μονές του Αγίου Όρους (μέρος του δεξιού της χεριού και ένας βραχίονας φιλοξενούνται στη Μονή Σίμωνος Πέτρας), στην Αγία Λαύρα Καλαβρύτων, στον Προυσό Ευρυτανίας, στο ομώνυμο προσκύνημα του δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής, στον καθεδρικό Ναό Αγ. Βλαδιμήρου Κιέβου και στη Λαύρα Αγ. Αλεξάνδρου Νιέφσκι Αγίας Πετρούπολης.

Η Αγία Βαρβάρα μας βάζει μπροστά στην ευθύνη μας ως Ορθόδοξους: Να μην προδώσουμε το Χριστό, για χάρη μιας κοσμικής ζωούλας, γιατί μια τέτοια επιλογή θα έχει ανεπανόρθωτο κόστος στη ζωή μας.

Και μας καθοδηγεί κάθε στιγμή της ζωής μας να ζούμε συνειδητά και με συνέπεια την πίστη μας. Να μαρτυρούμε το Χριστό. Να ανασαίνουμε το Χριστό.

Να ακτινοβολούμε το Χριστό σαν ζωογόνα ακτίνα μέσα στη νυχτιά του χωρίς Θεού κόσμου. Μας κάνει να καταλάβουμε ότι ο Χριστός είναι η πηγή και η ουσία της υπάρξεώς μας.

Κάθε κοινωνικός δεσμός (συγγένεια, επάγγελμα κ.λπ.) δεν απορρίπτεται σε καμία περίπτωση, αλλά εναρμονίζεται στην Αγάπη και στην Αλήθεια του Χριστού.

Διαφορετικά δεν μπορεί να γίνει ο Χριστός ο πολυτιμότερος θησαυρός μας. Έξω από την κοινωνία του Θεού δεν είναι είναι δυνατόν να υπάρξουμε πραγματικά, γι' αυτό πρέπει να επιστρέψουμε σ' αυτή.

Το μυστικό ναι, το ναι της ψυχής μας στο απολυτρωτικό έργο του Χριστού είναι η σωτηρία μας.