15 χρόνια από την ενθρόνιση του Μητροπολίτου Αργυροκάστρου -Εορτάστηκε η σύναξη των τοπικών Αγίων

Του π. Ηλία Μάκου

Πηγή: ekklisiaonline.gr

Ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος την Κυριακή 21 Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, συμπλήρωσε 15 χρόνια αποδοτικής και ουσιώδους ποιμαντορίας στην ιστορική και μαρτυρική Επισκοπή.

Την ίδια ημέρα έχει καθιερωθεί από τον ίδιο η εορτή της σύναξης των Αγίων της Μητρόπολης Αργυροκάστρου.

Έτσι τελέστηκε και φέτος θεία λειτουργία στον καθεδρικό Ναό «Ανάσταση» Αργυροκάστρου και ακολούθησε ένα πολύ καλά επιμελημένο εορταστικό πρόγραμμα προς τιμήν των τοπικών Αγίων.

Οι μαθητές του Εκκλησιαστικού Λυκείου “Τιμιος Σταυρός”, έψαλαν με υπέροχα  ευωδιαστές ψαλμωδίες, ενώ οι μαθητές του κολλεγίου "Πνοή Αγάπης" διάβασαν νοηματισμένα εόρτια κείμενα.

Η χορωδία των Εκπαιδευτηρίων «Πνοή Αγάπης» Αργυροκάστρου (Εννιάχρονου Σχολείου και Λυκείου) παρουσίασε όμορφα τραγούδια  και οι μαθήτριες του Οικοτροφείου Θηλέων «Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ, Άνθος το αμάραντον» απέδωσε μελωδικά ύμνους. 

Για τους Αγίους της Μητρόπολης Αργυροκάστρου μίλησαν, κατά το κήρυγμα της θείας λειτουργίας, ο διευθυντής του Εκκλησιαστικού Λυκείου Αργυροκάστρου θεολόγος Στέφανος Κότης, και, κατά την εκδήλωση, ο διευθυντής του Λυκείου "Πνοή Αγάπης" Θεόδωρος Κέσκος. 

Ο κ. Κότης αναφέρθηκε ευσύνοπτα και κατανοητά στους αγίους Ελευθέριο και τη μητέρα του Αγνή,  Δάναξ, Μέσιρο, Θερινό, Δονάτο,  Νείλο τον Εριχιώτη,  Νήφωνα εκ Λουκόβου, Σωφρόνιο τον Αγιαννανίτη, Χρήστο τον Κηπουρό, Νικήτα και  Κοσμά τον Αιτωλό. 

Ο κ. Κέσκος από την πλευρά του πολύ απλά και εύστοχα απάντησε, καταφεύγοντας στην πατερική εμπειρία, στο ερώτημα "τι είναι ο άγιος". 

Υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι "οι Άγιοι δεν είναι ένα τυποποιημένο προϊόν, με ίδια κοψιά και χαρακτηριστικά. Είναι πρόσωπα μοναδικά και διαφορετικά, όπως όλοι μας, με ποικίλες αφετηρίες, καταγωγή, φύλο, προσωπικότητα. Ένα πράγμα όμως είναι κοινό, η ανιδιοτελής αγάπη για τον Χριστό". 

15Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ

Κληρικοί, πιστοί και νέοι ευχήθηκαν στο Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη  Δημήτριο με την ευκαιρία της 15ης επετείου από την ενθρόνισή του.

Με τις ανθοδέσμες, που του προσέφεραν, μαθητές και μαθήτριες, του έδειξαν τα αγνά αισθήματά τους προς αυτόν, για τη συμπαράστασή του και τη στήριξή του, αφού πάντα είναι στο πλευρό τους. 

Ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο ποίμνιό του και κυρίως στα νιάτα, καθώς διδάσκει με το παράδειγμα της ζωής του, με τη σεμνότητά του μπροστά στο θυσιαστήριο, με το χαμόγελό του, αλλά και με την τόλμη της πίστης του.

Ακολουθώντας τα χνάρια του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, με τρόπο και στάση ζωής την καλοσύνη, την ανεκτικότητα και το σεβασμό προς όλους, ενώνει και δεν χωρίζει. Εμπνέει και δεν αποθαρρύνει. Προσανατολίζει και δεν αποπροσανατολίζει.

Ο ίδιος με κάθε ευκαιρία εκφράζει την ευγνωμοσύνη του προς τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο για τα σπουδαία, όπως λέει, δώρα, που χαρίζει εξακολουθητικά στην τοπική Μητρόπολη Αργυροκάστρου, όπως άλλωστε και σ' ολόκληρη την Ορθοδοξία της Αλβανίας.

Ο Σεβασμιώτατος Αργυροκάστρου Δημήτριος, Σιναΐτης Μοναχός, «θαμπώθηκε» από το πνευματικό ύψος και την εμβέλεια του προσώπου του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου και αρχικά με την ιδιότητα του Ηγουμένου του Μετοχίου της Μονής Σινά στα Ιωάννινα, συνέδραμε για αρκετά χρόνια το δημιουργικό, εκκλησιαστικό και κοινωνικό, έργο του.

Το 2006 εκλέχθηκε Μητροπολίτης Αργυροκάστρου, ενώ μέχρι τότε ήταν πρωτοσυγκελεύων στη Μητρόπολη. Έχοντας άπειρη αγάπη προς τους Αγίους, ενδιαφέρθηκε να αναδειχθεί η τοπική αγιολογία.

Σκοπός του να αναδείξει τη χριστιανική βιωτή τους, ώστε να παρακινηθούν οι άνθρωποι στη μίμησή τους. Όμως για να αισθανθούμε τη χαρά των Αγίων, πρέπει να δούμε τον κόσμο, όπως τον έβλεπαν εκείνοι.

Χωρίς τύφλωση ψυχική. Να γίνουμε ικανοί να νιώσουμε την ευτυχία και εκεί ακόμη, που οι άλλοι δεν βλέπουν παρά πένθος.

Αυτό θα επιτευχθεί με το να «λουζόμαστε» καθημερινά μέσα στο φως των Αγίων. Έτσι θα διατηρήσουμε την ομορφιά, που μας χάρισε ο Θεός.

Έτσι θα διαφυλάξουμε ακέραιο το αισθητήριό μας, με το οποίο θα βλέπουμε ολοκάθαρα τον κόσμο του θείου φωτός.

Καλύτερος επίλογος σ' αυτό το κείμενο δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από τα γεμάτα αναγνώριση και ευγνωμοσύνη λόγια-κατάθεση ψυχής των μαθητών:

"Όλα όσα σήμερα απολαμβάνουμε οφείλονται κυρίως σε δύο αγαπημένα μας  πρόσωπα που, βαδίζοντας στα ίχνη των Αγίων,  δεν δίστασαν να ακολουθήσουν τον εσταυρωμένο Χριστό ακόμα και στους λασπωμένους από την κακία των ανθρώπων δρόμους  της Αλβανίας. Στον Ποιμενάρχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας της χώρας μας, τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπό μας κ. Αναστάσιο και στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αργυροκάστρου και πατέρα μας κ. Δημήτριο.

Σεβασμιώτατε, απευθυνόμενοι σε Εσάς, εμείς οι μαθητές, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την πνευματική και υλική προς εμάς βοήθεια και, κυρίως, διότι,  όπως τονίσατε στον ενθρονιστήριο λόγο σας, η πόρτα του Επισκόπου έστεκε πάντα διάπλατα ανοιχτή για εμάς. Όχι μόνο  η πόρτα του γραφείου σας, μα κυρίως η θύρα του νου και της καρδιάς σας. Ευχόμαστε ο καλός Θεός  να σας χαρίζει χαρίζει υγεία πολλή , ευλογημένα χρόνια και θείο πλούσιο φωτισμό"!