Του π. Ηλία Μάκου
Πηγή: ekklisiaonline.gr
Μετά από 54 ολόκληρα χρόνια λειτουργήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021 ο ερειπωμένος ναός, μισογκρεμισμένοι τοίχοι έχουν απομείνει, της Αγίας Παρασκευής, στο χωρίο Ντάρζες (Darzesës) του Φίερι.
Είχε να τελεστεί ακολουθία στο ναό αυτό από το 1967, όταν το αθεϊστικό καθεστώς του Χότζα απαγόρευσε την ύπαρξη θρησκειών και εξαπέλυσε βάρβαρο διωγμό εναντίον τους.
Μέσα στο μυστικό ψιθύρισμα του παρελθόντος, στον κατεστραμμένο ναό, εψάλη από το Μητροπολίτη Φίερι Νικόλαο, που πλαισιωνόταν από ιερείς της Μητροπόλεως, και με την παρουσία πιστών, όρθρος και θεία λειτουργία.
Όπως αναφέρθηκε στο ναό, που χτίστηκε το 13ο αιώνα, αποδίδονται πολλά θαύματα, ενώ εκεί έκανε μια από τις στάσεις του ο Ισμαήλ Κεμάλ στη διάρκεια της εξέγερσης το 1911 για την ανεξαρτησία της Αλβανίας.
Ακόμη, επισημάνθηκε, ο ναός της Αγίας Παρασκευής στο Ντάρζες του Φίερι περιγράφεται στο γνωστό μυθιστόρημα "Ο νεκρός ποταμός" του μεγάλου Αλβανού συγγραφέα Ιάκωβου Χόχα.
Ο Μητροπολίτης, οι κληρικοί και οι πιστοί μπροστά στα χαλάσματα της εκκλησίας ξαναζωντάνεψαν την ύπαρξή της και δεν την άφησαν κρυμμένη στη λησμονιά. Ανάμεσα ανάμεσα στα ερείπια εορτάστηκε η Αγία παρασκευή και κυριάρχησε το φως της.
Ένα τραπέζι με αντιμήνσιο για Αγία Τράπεζα, ένα μεταφερόμενο προσκυνητάρι και η πανδαισία της λατρείας σε εξέλιξη.
Ο νους σε τέτοιες περιπτώσεις νικάει το χρόνο και φτερουγίζει στην παλαιά αίγλη. Και σκύβει με πραγματικό ενδιαφέρον πάνω από το φορτωμένο με ιερότητα τόπο, φιλοδοξώντας κάποτε να αναστηθεί το περασμένο μεγαλείο... Πριν εξαφανιστούν τα αχνάρια... Πριν σβήσουν ολότελα... Πριν βουλιάξουν στο διάβα της ζωής...Κάποτε γέμιζε ο χώρος αυτός από ανθρώπους.
Τώρα σιωπή... Από εκείνα τα χρόνια πλησιάζουν οι ήχοι των ύμνων και ξυπνούν τις καρδιές, αλλά είναι ένα όνειρο. Η πραγματικότητα είναι οδυνηρή. Η ερημιά κυριαρχεί.
Αλλά για όσους έφτασαν στην ερειπωμένη εκκλησία, η παντοδυναμία του Χριστού είναι ισχυρότερη από την απειλή του θανάτου.
Έζησαν με την ηχώ της ανάσας τους, στη μοναχικότητα του περιβάλλοντος και των στιγμών, όχι την απουσία, αλλά την παρουσία του Θεού. Στην ατέλειωτη εγκατάλειψη, δεσπόζει η Ορθοδοξία. Γεύτηκαν την ευωδιά της και την κράτησαν εντός τους σε μια θέση ξεχωριστή.
Περιφέρθηκαν στα σημερινά κατάλοιπα με μια γαλήνια ωριμότητα, που τους έκανε να εκτιμήσουν σωστά τα περασμένα. Το ανέβασμά τους στα χαλάσματα ήταν ένας ανεπανάληπτης ομορφιάς προορισμός.
