Τελέστηκε αγρυπνία στη Μονή Αγίας Μαρίνας Χαραυγής Φιλιατών (ΦΩΤΟ)

Του π. Ηλία Μάκου

Πηγή: ekklisiaonline.gr

Σ
' ένα Μοναστήρι μέσα στο δάσος, την Αγία Μαρίνα Χαραυγής, στην ακριτική επαρχία Φιλιατών Θεσπρωτίας , τράνταξε την ερημιά της φύσης το "Χριστός Ανέστη" κατά τη Διακαινήσιμο Εβδομάδα.

Το Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας Λύκου, μπορεί να μην έχει μοναχούς, ωστόσο η αδελφότητα της Μονής Γηρομερίου με επικεφαλής τον ηγούμενο Μεθόδιο, μετόχι της οποίας είναι, μετέβη εκεί και ιερουργούντος του αρχιμανδρίτη π. Αλεξίου τέλεσε Πασχάλια αγρυπνία, ενώ στο ψαλτήρι διακονούσε ο αρχιμανδρίτης π. Σεραφείμ κ. ά.  

Μέσα σ' αυτό το αναστάσιμο περιβάλλον η καθαρότητα της πίστης καλύπτει όλες τις περιοχές της καρδιάς και της πίστης και υπερφαλαγγίζει τη φυλακή των αισθήσεων. 

Όλα σ΄ αυτό το ερημικό Μοναστήρι σου φωνάζουν ότι λευκός και αγνός, αναστάσιμος, πρέπει να είναι ο χιτώνας της ψυχής.

Και ας στήνονται παγίδες από τον τεχνίτη εχθρό στο χώμα.

Αυτές σπάνε πάνω στον καλό αγώνα. Αγιάζει ο ιδρώτας. Λευκαίνει η καρδιά.

Εκεί, στο πανέμορφο περιβάλλον, βλέπεις πουλιά, που ζυγιάζονται κι ανεβαίνουν πατώντας στον αντίθετο αγέρα.  Και ζυγιάζονται και ανεβαίνουν, και ανεβαίνουν...

Το άκουσμα της υμνολογίας, που τόσο εσωτερικά την αναπέμπουν οι μοναχοί κατά την αγρυπνία στο απόμερο αυτό σημείο, που, παρά τη μοναξιά του, είναι ένα ακόμη σημάδι του Θεού στη γη,  σε ωθεί και σε προωθεί να ζήσεις το περιεχόμενο της πίστης με περισσότερη συνέπεια σ' αυτούς τους καιρούς της ασυνέπειας και της σύγχυσης.  

Δεν υπάρχουν στοιχεία για το πότε  χτίστηκε το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στη Χαραυγή Φιλιατών.  

Είναι βέβαιο ότι πρόκειται περί παλαιάς μονής. Το έτος 1827 είναι η χρονολογία, που αναγράφεται στην είσοδο της εκκλησίας της μονής.  

Στη μοναδική εναπομείνασα παλαιά εικόνα στο τέμπλο, υπάρχει η χρονολογία 1829. Τότε  ανεγέρθηκε καινούργιος ναός.  

Η λειψανοθήκη αναγράφει χρονολογία 1783 (THC AΓHAC ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΡΤΗΡΟ ΜΑΡΙΝΑ 1783.

Η χρονολογία αυτή προφανώς σχετίζεται με την κατασκευή της λειψανοθήκης. 

Ο Αραβαντινός στο έργο του «Περιγραφή της Ηπείρου » (τ.Γ. σ. 149) αναφέρει «μοναστήριον αρχαίον κείμενον κατά την αριστεράν όχθην του ποταμού της Γλούστας παρά το χωρίον Λύκου», χωρίς να παραθέτει άλλες πληροφορίες. 

Τα παλιά εκκλησιαστικά βιβλία δεν σώθηκαν.  

Από την Μονή της Αγίας Μαρίνας, όπου μέσα στη νυχτιά διαλαλήθηκαν και σκορπίστηκαν  δοξολογικοί ύμνοι έρχεται ζωντανό το μήνυμα ότι όσοι αισθανόμαστε σφοδρό τον πόθο για να δημιουργηθούμε και να δημιουργήσουμε πνευματικά, όσοι με πόνο πλάθουμε όνειρα για την ψυχική μας ανάδειξη, όσοι επιζητούμε μια γνήσια ζωή, χωρίς δισταγμό και γογγυσμούς ανεβαίνουμε ειρηνικοί στο σταυρό του καθήκοντος, οσονδήποτε και αν μας είναι οδυνηρός, γιατί πέρα από αυτόν περιμένει η Ανάσταση. Περιμένει η ζωή. Το πλήρωμα της ζωής.   

Η αγρυπνία στο Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας μια ακόμη αφορμή να αναφωνήσουμε: "Μέγας ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων σου".