Την άνοιξη του 1866 ο αγώνας των κατοίκων 16 χωριών της Μουργκάνας και των συνοικισμών τους έφτασε στη δραματική του αποκορύφωση. Οι αγρότες, στην απόγνωσή τους, πραγματοποιούν ομαδικές πορείες διαμαρτυρίας στα πλησιέστερα διοικητικά κέντρα, στο Φιλιάτι και στα Γιάννινα, αποφασισμένοι τώρα να διεκδικήσουν με δυναμικά μέσα τη γη τους από τους αγάδες, που τους καταδυνάστευαν.
Άρπαξαν τα γεωργικά τους εργαλεία, έφτασαν στους Φιλιάτες, αλλά και Γιάννινα και τα πέταξαν στα πόδια των τουρκικών αρχών, ζητώντας τους τη γη τους για να ζήσουν.
Αλλά αντιμετωπίστηκαν με βία και φυλακίσεις.
Η Κερκυραϊκή εφημερίδα "Φωνή των Χωρικών" έγραψε στις 27 Απριλίου σε ανταπόκρισή της από τα Ιωάννινα.
«Πού είστε φιλάνθρωποι Ευρωπαίοι! Χαίρου και αγάλου Λογυάρδε (πρεσβευτής της Αγγλίας στην Κωνσταντινούπολη) δια την πρόοδον της Τουρκίας! Αλλά ως αδελφοί υψώσατε φωνήν υπέρ των αθώων θυμάτων και διαρρήξατε τα ιμάτιά σας».
Ο πολιτικός και δημοσιογράφος Χρήστος Χρηστοβασίλης που υπήρξε από τους ένθερμους υποστηρικτές του αγώνα των 16 χωριών της Μουργκάνας γράφει στο «χρονικόν της αρπαγής των 16 χωρίων της επαρχίας Φιλιατών – 1914»:
«Ο αγών των Δέκα Εξ χωρίων και των εξαρτημάτων αυτών επί ήμισυ σχεδόν αιώνα υπήρξεν αγών ιερός, αγών υπέρ βωμών και εστιών, αγών ελληνικώτατος, εφάμιλλος προς τους ιστορικούς αγώνας της μάρτυρος Πάργας.
Δόξα και τιμή εις τους επί τόσα έτη εγκαρτερήσαντες εις τον αγώνα τούτον και αιωνία η μνήμη των πεσόντων υπέρ αυτού».