Κοντά στους...ξεχασμένους!
Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος στην Romfea.gr
Πάντοτε, αλλά ειδικά αυτές τις ημέρες, λόγω κορωνοϊού, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας βρίσκεται κοντά στους ανθρώπους σε φτωχές γειτονιές και φτωχά χωριά, που είναι... ξεχασμένοι απ' όλους.
Και τι χαρά, στ' αλήθεια, παίρνουν αυτοί οι άνθρωποι μέσα στην απελπισία τους.
Και η χαρά, όπως και το ολόκαρδο ευχαριστώ τους είναι η ίδια σε όλους, είτε πρόκειται για Χριστιανούς, είτε πρόκειται για Μουσουλμάνους.
Γιατί η αγάπη μιλάει απευθείας στα φυλλοκάρδια όλων και τις συγκινεί.
Και είναι συγκλονιστικές οι εικόνες, όπως αυτές με τον ιερέα να μεταφέρει τη βοήθεια του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στην περιοχή του Λιμπράντζ σε οικογένειες, που ζουν σε χαμόσπιτα, απομονωμένες, κάτω από συνθήκες δύσκολες ή έχουν στα μέλη τους άτομα με αναπηρία.
Μπορεί να στερούνται πολλά, μπορεί να είναι ταπεινοί, έχουν όμως άφθονο συναίσθημα και αναγνωρίζουν το καλό.
Και τι θαυμάσιο είναι να βλέπει κανείς να φωτίζονται με χαμόγελο τα παιδικά πρόσωπα, που νιώθουν ότι κάποιος τους απλώνει το χέρι για να πιαστούν.
Τέτοιες επισκέψεις από εκπροσώπους της Εκκλησίας στα φτωχόσπιτα, λογίζονται σαν μια ακόμη επίσκεψη του Θεού, που μπορεί να φέρει σεισμό στην ψυχή και να σωριάσει χάμω τις στεναχώριες. Να την ξαλαφρώσει...
Τέτοιες επισκέψεις στα φτωχόσπιτα είναι ικανές να σταματήσουν την ψυχική αιμορραγία ταλαιπωρημένων συνανθρώπων, καθώς ξεκαρφώνουν τα βέλη από τον μέσα τους κόσμο.
Και τους κάνουν να νιώθουν αναστημένοι...
Να νιώθουν κάπως αλλιώς...
Να νιώθουν έτσι, που να μη μπορούν να το περιγράψουν, ούτε καλά καλά να το καταλάβουν...
Να νιώθουν κάτι χαρούμενο, χωρίς να ξέρουν πως τους συμβαίνει και τι στην ουσία είναι... Αυτό το λένε ευτυχία!
Ναι, ευτυχισμένοι μπορεί να είναι και οι φτωχοί και οι στερημένοι...
Γιατί η ευτυχία δεν έχει να κάνει με τα πλούτη του κόσμου, αλλά με τα κάλλη της καρδιάς...
Πηγή: romfea.gr