Εορτάστηκε η μνήμη του αγίου Αθανασίου του Μεγάλου στη Θεσπρωτία.
Μεταξύ άλλων τιμήθηκε η μνήμη του στο ομώνυμο παρεκκλήσι της Ηγουμενίτσας (στον παράλιο δρόμο προς το "Δρέπανο") και στη Μαζαρακιά.
Στο παρεκκλήσιο της Ηγουμενίτσας εψάλη εσπερινός, την παραμονή, όρθρος και θεία λειτουργία ανήμερα.
Μιλώντας κατά τον εσπερινό ο θεολόγος π. Ηλίας Μάκος τόνισε ότι εμείς σήμερα οφείλουμε, για να σωθούμε, να ξεφύγουμε από την αμαρτία, που είναι πληγή της κοινωνίας και αποχωρίζει την ψυχή μας από το Θεό. Αυτή η φυγή, είναι πολύ ωφέλιμη. Ας κατέβουμε, λοιπόν, όπως ο Μέγας Αθανάσιος, στο στάδιο των πνευματικών αγώνων με τα «όπλα του φωτός» και ας προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε όσο γίνεται περισσότερο από τον όλεθρο των «έργων του σκοταδιού». Αυτό να προσέξουμε. Να μη νιώσουμε πνευματική στέρηση και ανεπάρκεια. Να μην ξεγυμνωθούμε ηθικά. Γιατί τότε αυτό δεν είναι ζωή, είναι άρνηση της ζωής. Τι καλό μπορεί να περιμένει κανείς, ποιοι χαρακτήρες θα διαμορφωθούν όταν παραγνωρίζονται τελείως οι βαθιές ψυχικές ανάγκες. Όταν περιθωριοποιείται το πνεύμα της θυσίας, της αυταπάρνησης, η αγάπη, η δικαιοσύνη, η αλήθεια. Την ελπίδα μας, την εμπιστοσύνη μας ας την στηρίζουμε, όπως ο άγιος Αντώνιος ο Νέος, μόνο στο Θεό. Τη λύση των προβλημάτων μας, είτε είναι αρρώστιες, είτε είναι αμφιβολίες μέσα μας και τόσα άλλα, ας την αναθέτουμε στα χέρια του Κυρίου.
ΣΤΗ ΜΑΖΑΡΑΚΙΑ
Και στην Μαζαρακιά, στον ομώνυμο εορτάζοντα ναό, τελέστηκε, ανήμερα, όρθρος και θεία λειτουργία, μετά το τέλος της οποίας προσφέρθηκαν γλυκίσματα. Κατά το κήρυγμα ο π. Ηλίας Μάκος σημείωσε πως "ο άγιος Αθνάσιος μας προτρέπει να μη φθάνουμε στο σημείο να καταδικάζουμε την ψυχή μας σε μια ζωή με πολύ στενούς και διαβρωμένους ορίζοντες, όπου μπαίνουν στην πλάστιγγα της αγοραπωλησίας τα πιο ιερά αισθήματα. Να μη πουλήσουμε την καρδιά μας. Να μη τη βγάλουμε σε πλειστηριασμό. Να μην τη βανδαλίσουμε. Να μη τη βαρβαρίσουμε. Αιχμαλωτισμένη η καρδιά δεν είναι μια ευαίσθητη καρδιά. Ο άγιος Αντώνιος ο Νέος, αν και στρυμωγμένος σε μια σκήτη ή σ' ένα σπήλαιο, ανέπνεε την ελευθερία του Θεού. Είναι αυτοκαταδίκη να μετατρέψουμε την καρδιά μας σε μια σκληρή πέτρα, σε μια παγωμένη μάζα.