Τις τρεις γενιές φθάνουν οι οικογένειες των Θεσπρωτών, που είναι εγκατεστημένες στη Ν. Αφρική.
Και ζουν ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές.
Ξεκίνησαν οι πατεράδες, γεννήθηκαν τα παιδιά τους και τώρα έχουν εγγόνια, κάποιοι και δισέγγονα.
Νοσταλγούν τον τόπο τους, τη Θεσπρωτία, και όταν μπορούν, μερικοί τακτικότερα, μερικοί αραιότερα, επισκέπτονται τη γενέτειρά τους, εκεί, που πρωτοείδαν το φως του ήλιου και έζησαν φτωχικά παιδικά χρόνια.
Η φτώχεια άλλωστε ήταν αυτή, που τους έστειλε τόσο μακριά, αλλά η καρδιά τους παραμένει τόσο κοντά, όσο και αν περνούν τα χρόνια, στη μήτρα γη τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι οικογένειες Ράπελλα, Γεωργάκη, Λαμπρίδη, από το Πολύδροσο Σουλίου, που ζουν στην Αφρική και πρόκοψαν με πολύ μόχθο, μέσα σε συνθήκες, που δεν ήταν πάντα ομαλές και εύκολες.
Μάλιστα έχουν δαπανήσει πολλά χρήματα για έργα στο χωριό τους, τα παλαιότερα χρόνια, με παρακίνηση του αείμνηστου ευεργέτη Χρυσόστομου Λαμπρίδη, και εξακολουθούν ζωηρά να ενδιαφέρονται γι' αυτό.
Οι Θεσπρωτοί της Αφρικής, μπορεί να έφυγαν από τον τόπο τους, μπορεί τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να γεννήθηκαν εκεί, αλλά αυτός είναι η ψυχή τους, και τον κουβαλάνε ως πολύτιμο θησαυρό μέσα τους.
Έναν θησαυρό, που τον κληρονομούν και στους απογόνους.
