Πιστεύω στη δύναμη της συμμετοχής -Του Κων/νου Κουλούρη


Πλησιάζοντας η ώρα για τις  εκλογικές αναμετρήσεις του τρέχοντος έτους, είναι γεγονός ότι κάθε μέρα που περνά ακούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας, απογοητευμένους από το υπάρχον πολιτικό σκηνικό σε όλες τις βαθμίδες των αιρετών. Τόσο πολύ απογοητευμένους, που πολλοί εξομολογούνται τη σκέψη τους για αποχή από το υπέρτατο δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου, μια πράξη που χαρακτηρίζει και δίνει οντότητα σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα.  Η δημοκρατία, όπως τη βιώνουμε σήμερα δια μέσου της παγκοσμιοποίησης, είναι πρωτόγνωρη και σίγουρα απέχει κατά πολύ από την έννοια της δημοκρατίας όπως θα τη θέλαμε.  Εδώ αξίζει να αναφέρω την πρόβλεψη-ρήση που είχε πει το «τρομερό παιδί» της γαλλικής φιλοσοφίας-διανόησης Μισέλ Φουκώ  σε τηλεοπτική αντιπαράθεση, τη δεκαετία του 1970, με τον άλλο φιλόσοφο-διανοητή Ναόμ Τσόμσκι «Δημοκρατία δεν είναι τίποτε άλλο από την δικτατορία της τάξης». Και συνεχίζει: «…Είναι ολοφάνερο ότι ζούμε κάτω από ένα καθεστώς δικτατορίας της τάξης,  εξουσίας της τάξης, που επιβάλλεται με τη βία, ακόμη κι όταν τα όργανα αυτής της βίας είναι θεσμικά και συνταγματικά», μια τάξη που όταν δεν την συμφέρει αμφισβητεί την κρίση των πολλών, των φτωχών και απαίδευτων κάτι για το οποίο η ίδια ευθύνεται, μια τάξη που σαν τεχνική για να κυβερνήσει χρησιμοποιεί τις «σφυγμομετρήσεις», την χειραγώγηση της κοινής γνώμης, τα ΜΜΕ , τεχνικές διακυβέρνησης που δεν έχουν καμία σχέση με την αθηναϊκή δημοκρατία του 5ου αιώνα πΧ. Και εάν πετύχουν αυτό που επιδιώκουν την αποχή των πολλών, των «φτωχών» και «απαίδευτων» και μείνουν οι ελάχιστοι  και αυτοί θα πάρουν την επόμενη λάθος απόφαση, ποιος θα κρίνει αυτούς  στο τέλος; Ο τελευταίος που θα «κλείσει την πόρτα»;... Ο ένας και μοναδικός που θα κρίνει τους πάντες; Είναι  λύση για όλους τους υπόλοιπους; Μάλλον αδιέξοδο.  Μήπως για την ίδια την δημοκρατία είναι προτιμότερο να κάνει λάθος μια ομάδα ανθρώπων από το να αφήνει ελεύθερο πεδίο σε μια μειοψηφία να άρχεται επί των πολλών; Και γνωρίζουμε ότι όσο μεγαλύτερη η συμμετοχή σε μια ψηφοφορία, τόσο μεγαλύτερη η σωστή κρίση της ψήφου. Οι έννοιες κλειδιά στη βελτίωση της σημερινής φιλελεύθερης δημοκρατίας αφορούν τη συμμετοχή και τη δύναμη, αυτά ακριβώς που εν μέρει παρέχονται κι επιμετρώνται με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος. Όπως έλεγε και ο Ρούσβελτ: «Κάθε φορά που καλείσαι να πάρεις μια απόφαση το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι το σωστό, το αμέσως καλύτερο είναι να κάνεις το λάθος. Το χειρότερο πράγμα είναι να μην κάνεις τίποτα».