Πτυχιούχοι στη Θεσπρωτία κάνουν διάφορες δουλειές, από βοσκοί ως οδοκαθαριστές, για να επιβιώσουν!

Η δουλειά, η οποιαδήποτε δουλειά, δεν είναι ντροπή. Το αντίθετο. Είναι μέσο εξασφάλισης μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης.  Το καλύτερο θα ήταν, όμως, όσοι απέκτησαν εξειδικευμένες γνώσεις να είχαν τη δυνατότητα να τις προσφέρουν στον τομέα τους. Πολλοί πτυχιούχοι στη Θεσπρωτία εργάζονται ως βοσκοί, ως σερβιτόροι, ως οδοκαθαριστές, ως ντελιβεράδες, ως υπάλληλοι σούπερ μάρκετ... Με πτυχία νομικής, φιλολογίας, αρχιτεκτονικής, θεολογίας κ.λπ... Υπάρχουν πολλά παραδείγματα τοπικά (με πτυχιούχους σχολών του θεωρητικού κλάδου να εργάζονται στον τομέα καθαριότητας δήμων, με θεολόγο σε ορεινή περιοχή που διατηρεί κοπάδι με ζώα κ. ά.), αλλά δεν προσφέρει τίποτε η αναφορά συγκεκριμένων ονομάτων, καθώς ενδιαφέρει αυτό καθ' εαυτό το γεγονός, που δεν είναι άλλο από την ανεργία, η οποία αναγκάζει τους νέους να ψάχνουν και να κάνουν οποιαδήποτε εργασία, με σκοπό την επιβίωση...   Πολλοί πτυχιούχοι στην Ηγουμενίτσα αναγκάζονται να κάνουν δουλειές του ποδαριού. Αφού «περιπλανηθούν», καταλήγουν να πιάσουν μία δουλειά, αν είναι τυχεροί, μόνο και μόνο για να καλύπτουν τα έξοδά τους. Κατάσταση, που οδηγεί τους νέους σε ανασφάλεια και απογοήτευση, καθώς βλέπουν τα όνειρά τους να καταρρέουν. Ο ψυχολόγος, και υποψήφιος διδάκτορας συμβουλευτικής ψυχολογίας και ψυχοθεραπείας του Πανεπιστημίου Middlesex του Λονδίνου, Διονύσης Σουρέλης, επισημαίνει ότι οι νέοι θα πρέπει να βρουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν την κατάσταση ως μια πρόκληση δημιουργικότητας, αλλά και ως μια ευκαιρία διαλεκτικής συνάντησης με τις πεποιθήσεις, τις αξίες και τις ιδέες τους. «Έχουμε» όπως λέει «δικαίωμα, ευθύνη μα και υποχρέωση να διατηρούμε την πίστη και την ελπίδα μας ζωντανή, καθώς επίσης να μην ξεχνάμε ότι πολλές φορές οι αντιξοότητες είναι αυτές που μας διδάσκουν και μας οδηγούν στην ωρίμανση, στην προσωπική και κατά συνέπεια στην κοινωνική εξέλιξη». Επιπρόσθετα είναι πολύ σημαντικό, σημειώνει, οι νέοι να ξεκινάνε τις όποιες διαδικασίες με θετική πρόθεση, καθώς η χροιά που δίνουν σε ότι κάνουν παίζει ιδιαίτερο ρόλο. «Η ιστορία έχει δείξει ότι κατά περιόδους ο άνθρωπος είχε να παλέψει με διαφορετικές προκλήσεις και δυσκολίες. Αυτή, ίσως να είναι, μια από τις προκλήσεις της γενιάς μας από την οποία οφείλουμε να διδαχτούμε και να βγούμε νικητές», συμπληρώνει ο ψυχολόγος. Και προσθέτει: «Η κρίση, ίσως να αποτελεί και μια ευκαιρία, να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση με τον εαυτό μας και τους άλλους ιεραρχώντας εκ νέου τις προτεραιότητές μας, βάση των εσωτερικών μας αναγκών». «Είναι αλήθεια πως οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πολύ δύσκολη οικονομική πραγματικότητα, όπου δυσχερείς συνθήκες επηρεάζουν ιδιαίτερα τους νέους, οι οποίοι βλέπουν ότι οι προσδοκίες και τα όνειρα που είχαν είναι δύσκολο να εκπληρωθούν. Πόσο μάλλον η πολυπόθητη εύρεση εργασίας στον τομέα των σπουδών και της κατάρτισής τους» συμπληρώνει ο κ. Σουρέλης και προσθέτει: «Πλέον θα μπορούσαμε να πούμε πως κάποιος θεωρείται "τυχερός" αν έχει μια δουλειά με τον στοιχειώδη μισθό και μπορεί να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες». Όπως τονίζει, «είμαστε αδιαμφισβήτητα σε μια μεταβατική περίοδο στην οποία πρέπει να φανούμε τολμηροί να αξιοποιήσουμε γνώση, δεξιότητες, φαντασία αλλά και επιμονή, υπομονή και ψυχραιμία προκειμένου να κάνουμε τη διαφορά».