Αναστηλώθηκε παλαιός ναός στο Ζαγόρι
Του π. Ηλία Μάκου
Ο ναός, μονόχωρος σταυρεπίστεγος με νάρθηκα, που μέχρι το 1797 αποτελούσε τον ενοριακό ναό του χωριού, ανεγέρθηκε, όπως μαρτυρεί κτητορική επιγραφή το 1750.
Όμως, προκύπτει η ύπαρξη παλαιότερου ναού, αφού δύο δεσποτικές εικόνες του τέμπλου είναι έργο του Καπεσοβίτη ζωγράφου Αθανασίου και χρονολογούνται το 1708.
Οι τοιχογραφίες του ναού διακρίνονται σε δύο φάσεις, ενώ το τέμπλο, έργο του 18ου αι., διακρίνεται για τον αξιόλογο γραπτό και γλυπτό διάκοσμό του.
Οι ναοί είναι ένα κομμάτι από το μεγάλο θησαυρό της εκκλησιαστικής παράδοσης του τόπου, που μιλά εύγλωττα για την πορεία της Ορθοδοξίας, την ιστορία και τον πολιτισμό.
Το ανακαινιστικό έργο συμβάλλει στην ευπρέπεια «των οίκων του Κυρίου» και την ανάδειξη της δομής τους, έτσι ώστε η βαθιά κατανυκτική τους ατμόσφαιρα να κατακλύζει τον επισκέπτη, να τον συγκλονίζει και να μετουσιώνει κάθε αισθητική του συγκίνηση σε βίωμα.
Και ο ναός της κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Σκαμνέλι Ζαγορίου στέλνει διαχρονικά το μήνυμα ότι δεν είναι αρκετό να έχουμε οι Χριστιανοί κάποια χλιαρή και άκαρπη πίστη.
Πρέπει η πίστη μας να είναι ζωντανή και θερμή. Και να έχει καρπούς τα έργα της αρετής, τη χριστιανική συμπεριφορά σε όλες τις περιστάσεις.
Με τον τρόπο αυτό η πίστη μας θα μένει θερμή και ακλόνητη πάντοτε.
Υψώνοντας τα χέρια ικετευτικά μέσα στον παλαιό αυτό ναό, αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει και ένα βήμα παραπάνω. Ένα βήμα, που η αγάπη του Θεού κάνει, μετατρέποντας τις δυσκολίες σε φως. Ναι. Η αγάπη του Θεού κάνει εύκολη τη ζωή μας. Γιατί, στην ουσία ο Θεός είναι, και το αντιλαμβάνεσαι στους μοναστηριακούς χώρους, όχι δύσκολος, αλλά εύκολος. Πιο άνετη είναι η ζωή της πίστης, παρά η ζωή η αντίθετή της.