Στο ιστορικό μοναστήρι της Πέπελης Αργυροκάστρου
Του π. Ηλία Μάκου
Η Μονή της Αγίας Τριάδας στην Πέπελη Αργυροκάστρου, όπου νιώθει ο προσκυνητής ότι η καρδιά του χτυπά σε ρυθμούς ουρανού, είναι τόσο παλαιά, που δεν έχει εξακριβωθεί πότε χτίστηκε.Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, από το πυκνό δάσος, που σκέπαζε τον χώρο, όπου βρίσκεται σήμερα το Μοναστήρι, πρόβαλλε ένα παράξενο φως με λογής λογιών χρώματα. Αυτό συνέβαινε συχνά και έτσι κάτοικοι από τα γύρω χωριά συγκεντρώθηκαν και έκαναν αναζήτηση στο δάσος. Και ανακάλυψαν την εικόνα της Αγία Τριάδας να αστράφτει.
Με ιερείς πήραν την εικόνα και την τοποθέτησαν στο προσκυνητάρι της εκκλησίας της Πέπελης, για να την ασπάζεται ο κόσμος. Η εικόνα όμως μετακινήθηκε μόνη της στο αρχικό σημείο εύρεσής της. Εκεί κατασκεύασαν ένα μικρό παρεκκλήσι, το οποίο στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στην ονομαστή Μονή της Πέπελης.
Ο αείμνηστος καθηγητής Δ.Ευαγγελίδης έγραψε το 1919 για τη Μονή αυτή: «Αρχαιότατα υπάρχουσα, ανοικοδομήθηκε κατά τα μέσα του ΓΗ΄αιώνος και είναι μια των σπουδαιοτάτων».
Προσκυνώντας κανείς στη Μονή της Πέπελης αντιλαμβάνεται ότι ο θησαυρός της πίστης καταξιώνει τη ζωή, γιατί δεν σε οδηγεί σε ασύδοτες καταστάσεις, αλλά σε κάνει να αποδεχθείς κάποια σωτήρια πράγματα, που έχει ορίσει για τη σωτηρία της ψυχής σου η Ορθοδοξία.
Εκείνα, δηλαδή, που αποδεσμεύουν τον άνθρωπο από τις καταλυτικές δυνάμεις, που φέρει μέσα του και τον ωθούν να αναπτύξει την ύπαρξή του στην τέλεια έκφραση ανθρώπου λυτρωμένου και ικανού να δημιουργήσει έργα αληθινά και μεγάλα.
Οι δυνάμεις οι ισχυρές, που κρύβει μέσα του ο παράγων άνθρωπος, για να μη δαπανηθούν σε μικρές ενέργειες και εκβολές ασήμαντες ή κάποτε και καταστροφικές του ίδιου του εαυτού του, πρέπει να περνούν από ευεργετικά φράγματα για τη ζωή του.
Από τα ηθικά εκείνα φράγματα, που σκοπό τους δεν έχουν να καταδυναστεύσουν την προσωπικότητά του, όπως πιστεύουν πολλοί, αλλά να κατευθύνουν πειθαρχημένα το ψυχικό του δυναμικό προς ενέργειες υψηλές. Να τον βοηθήσουν να δημιουργήσει της ψυχής τον πολιτισμό, που είναι του πολιτισμού η ψυχή.
