«Το δέκα είναι για τον Θεό, το εννιά για τον δάσκαλο, το οχτώ για τον μαθητή!». Έτσι μας αποστόμωνε ο δάσκαλος όταν του κάναμε παράπονα ότι τσιγκουνεύεται τους βαθμούς. Στα μαθήματα με τα εννιάρια είχαμε άλλο δάσκαλο, λαρτζ και χουβαρντά.
Ο έλεγχος αρχίζει με το «Βασίλειον της Ελλάδος» και τελειώνει με το
«Εν Ιωαννίνοις τη 16 Φεβρουαρίου 1964». Σύμπτωση: είναι η ιστορική μέρα που έγιναν οι τελευταίες πριν τη χούντα εκλογές και σάρωσε με 53% η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου!
«Εν Ιωαννίνοις τη 16 Φεβρουαρίου 1964». Σύμπτωση: είναι η ιστορική μέρα που έγιναν οι τελευταίες πριν τη χούντα εκλογές και σάρωσε με 53% η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου!
Από τον Φλεβάρη του '64 και η φωτογραφία. Καρναβάλι στο σχολειό μου, την Καπλάνειο. Χάρτινο καπέλο και κουμπούρα από το καρότσι τού πλανόδιου μικροπωλητή Στεφανάκη, μουστάκι ζωγραφισμένο με κάρβουνο και τέλειος σερίφης ο συμμαθητής μου ο Τάσος. Ο άλλος, ο υποφαινόμενος, είχε άδεια και κυκλοφορούσε με πολιτικά.
Δεν με ενθουσίαζαν τα μασκαρέματα. Πήγα στην αποκριάτικη γιορτή φορώντας τα κυριακάτικά μου, τα ραμμένα με ύφασμα από παλιά ρούχα του πατέρα. Το καινούργιο ύφασμα ήταν πολυτέλεια, ενώ τα φτηνιάρικα τότε ετοιματζίδικα δεν τα καταδέχονταν ούτε οι φτωχοί.