Η Εκκλησία της Αλβανίας μπροστά στις νέες προκλήσεις-Η πρώτη Θ. Λειτουργία του Ιωάννου ως Αρχιεπισκόπου
Του π. Ηλία Μάκου
Την Κυριακή 30 Μαρτίου προεξήρχε στην πρώτη θεία λειτουργία του ως Αρχιεπίσκοπος στον καθεδρικό ναό "Ανάσταση" των Τιράνων, πλαισιούμενος από τα μέλη της Ιεράς Συνόδου (Μητροπολίτη Απολλωνίας και Φίερι Νικόλαο, Μητροπολίτη Ελμπασάν Αντώνιο, Μητροπολίτη Βερατίου Άστιο, Μητροπολίτη Αμαντίας Ναθαναήλ και Επίσκοπο Κρούγιας Αναστάσιο, καθώς και από εκπροσώπους Εκκλησιών, που είχαν παραστεί την προηγούμενη ημέρα στην τελετή ενθρόνισής του) και τέλεσε τρισάγιο στον τάφο του προκατόχου του.
Και έτσι ξεκίνησε η αρχιεπισκοπική του πορεία, που τα πρώτα δείγματα είναι θετικά, γιατί διατηρεί χαμηλούς τόνους, εμφανίζεται συνειδητοποιημένος και προτάσσει το πρόσταγμα της αγάπης.
Παρ' ότι ο ίδιος μαθήτευσε παρά τους πόδας του χαρισματικού Αναστασίου και διδάχθηκε κοντά του, το έργο του δεν είναι εύκολο, κάτι, που από την πρώτη στιγμή της εκλογής του αναγνώρισε και ο ίδιος.
Ο μακαριστός Αναστάσιος έκανε πάρα πολλά, "νεκρανέστησε" μια ολόκληρη Εκκλησία και την εξήγαγε θριαμβευτικά από τον "τάφο" του αθεϊσμού, και ο νέος Αρχιεπίσκοπος προσ-καλείται και προ-καλείται όχι απλώς να συντηρήσει όσα, πολυπλεύρως, δημιούργησε ο Αναστάσιος, κάτι, που απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, αλλά και να τα επαυξήσει στο πλαίσιο του δυνατού, που είναι ακόμη δυσκολότερο. Παρέλαβε μεγάλη κληρονομιά και οφείλει να φανεί αντάξιός της.
Υπάρχουν και διάφορα "αγκάθια", τα οποία χρήζουν ειδικής μεταχείρισης. Είναι οι διάφορες εθνοτικές ομάδες εντός της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας, που η σύμπλευσή τους με την ηγεσία της Εκκλησία της Αλβανίας δεν πρέπει να διαταραχθεί.
Είναι το περιουσιακό ζήτημα, την επίλυση του οποίου από την πρώτη στιγμή διεκδίκησε ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης, καθώς χρονίζει και στερεί την Ορθόδοξη Εκκλησία από την αξιοποίηση του πλούτου της με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αυτή, όμως, η διεκδίκηση μπορεί ή να ικανοποιηθεί, κάτι, που δεν έγινε επί Αναστασίου, παρά τις συχνές διαμαρτυρίες του, ή να τροφοδοτήσει ένταση με το κράτος, παρ' ότι ο νέος Αρχιεπίσκοπος είναι αλβανικής καταγωγής.
Είναι οι σχέσεις με τις άλλες χριστιανικές εκκλησίες και μάλιστα σε μια πολύ εύθραυστη περίοδο, όπου τα πάντα με ταχύτητα εναλλάσσονται και μεταλλάσσονται.
Όπως και νάχει όμως ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης φαίνεται αποφασισμένος να πορευτεί ενδιαφερόμενος για την μεταβολή των ανθρώπινων καρδιών και σκέψεων, ώστε μέσα από αυτή να προέλθει και η άλλη μεταβολή, αυτή της κοινωνικής ακαταστασίας.
Ακολουθώντας τον Αναστάσιο ξέρει την αξία της ισότητας. Τούτο το πνεύμα της ισότητας είναι βαθύτατα ριζωμένο στην Ορθόδοξη ψυχή. Δεν υπάρχει χώρος για οποιαδήποτε κοινωνική ή φυλετική διάκριση εντός του σώματος της Εκκλησίας. Αποτελεί παράδοσή της αυτό. Παράδοση με την έννοια της συνέχειας και όχι με την έννοια της αποτελμάτωσης.
.jpg)