Αναφέρει σχετικά: "Ακριβώς πριν δέκα χρόνια πήρα τη δύσκολη απόφαση να απαλλαγώ οριστικά, όπως θέλω πλέον να πιστεύω, από μια κακή συνήθεια που με συντρόφευε από τα μαθητικά μου χρόνια: το κάπνισμα. Το σκεπτόμουν και το σχεδίαζα χρόνια, αλλά όλο και το ανέβαλα -δήθεν- για τον καιρό που δεν θα είχα άγχος και επαγγελματική πίεση. Την τελευταία ώθηση μού την έδωσε ο φίλος και εξαιρετικός γιατρός Βαγγέλης Μαλέσιος, καθώς, έπειτα από μια φιλική συζήτηση που είχαμε, άναψα έξω από το ιατρείο του στη «Σωτηρία» το τελευταίο τσιγάρο. Το κάπνισα αναλογιζόμενος όσα είχαμε συζητήσει. Το έσβησα στο τασάκι και έβαλα στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου το πακέτο και τον αναπτήρα που έμειναν εκεί επί χρόνια για τον φόβο ότι θα τα αναζητούσα… Πέρασαν έκτοτε 3.653 μέρες -όχι δεν τις μετράω πια μια μια, όπως έκανα το πρώτο διάστημα. Αισθάνομαι ότι είναι μέρες κερδισμένες γιατί έδωσα στον εαυτό μου την ευκαιρία να αναπνέει καλύτερα, αλλά κυρίως διότι εδραιώθηκε μέσα μου η πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν πάθη που δεν τιθασεύονται, ιδίως αν είναι πάθη ζημιογόνα. Η δύναμη της βούλησης είναι η ισχυρότερη όλων. Και αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να εκπέμψω με τούτη την ανάρτηση. Όταν θέλουμε, μπορούμε!".
Ο Γρηγόρης Τζιοβάρας, αφού πέρασε από το στάδιο ενός πάθους, αυτό του καπνιστή, είναι σε θέση πλέον να μας πει ξεκάθαρα, ότι αν το αποφασίσουμε, μπορούμε να υπερβούμε τις αδυναμίες μας".
Η. Μ.