Ένα κοριτσάκι, κατά την πορεία για την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, έπιασε από το χέρι τον Μητροπολίτη Παραμυθίας Σεραπίωνα και περπατούσε δίπλα του. Κι εκείνος με πολλή αγάπη και στοργή περιέβαλλε τη μικρούλα.
Αυτό συνιστά την ποιμαντική της ελπίδας, η οποία συνεπάγεται τη συνάντηση του μέλλοντος σήμερα, και φανερώνει πολύ καλά ότι και το σήμερα είναι το αύριο του χτες.
Η ποιμαντική της ελπίδας έχει αυτό το μεγάλο προσόν: Να προσανατολίζει στο μέλλον, χωρίς να χάνει το παρόν. Να δείχνει προς έναν καινούργιο κόσμο, χωρίς να χάνει από τα μάτια της τον παρόντα κόσμο.
Στην ποιμαντική αυτή επιστρατεύονται και αξιοποιούνται κατάλληλα οι τρίδυμες αδελφές, η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη, έτσι ώστε να κάνει πιστευτά όσα αγαπητικά πρεσβεύει και να αληθεύει εν αγάπη ελπίζοντας.
Ο άνθρωπος και ο κόσμος και κυρίως τα παιδιά έχουν ανάγκη σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, απ' αυτή την ποιμαντική της ελπίδας.
Και είναι χρήσιμο και τα παιδιά και όλοι μας να υψώσουμε μέσα μας το επίγραμμα: "Χριστέ ο Θεός ο εις σε ελπίζων, ουκ αποτυγχάνει ποτέ".
π. Ηλίας Μάκος