Αναστήλωση ιστορικού ναού...

 Αναστήλωση ιστορικού ναού στη Χιμάρα με χρήματα της Αμερικανικής Τράπεζας Επενδύσεων...

Του π. Ηλία Μάκου

Συνεχίζονται οι αναστηλώσεις Ορθόδοξων ναών-μνημείων στην Αλβανία, που από τη φθορά του χρόνου, αλλά και τη μετατροπή της χρήσης τους επί αθεϊστικού καθεστώτος (μετατράπηκαν σε αποθήκες, γυμναστήρια κ.λπ.).

Η πιο πρόσφατη αφορά το ναό του αγίου Νικολάου στου Βούνο Χιμάρας, που υλοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Αποκατάστασης Πολιτιστικής Κληρονομιάς Αλβανίας.  

Οι εργασίες αποκατάστασης του ναού, που  χρηματοδοτήθηκαν από την Αμερικανική Τράπεζα Επενδύσεων, περιλαμβάνουν: 

Νέα στέγη, δομική εδραίωση πέτρινης τοιχοποιίας, αλλαγή κουφωμάτων, ανακατασκευή πέτρινου δαπέδου και καμπαναριού κ.λπ. 

Ο ναός αυτός είναι κτίσμα του 1873, που από το 2015 έχει ανακηρυχθεί ως μνημείο πρώτης πολιτιστικής κατηγορίας και έχει κατασκευαστεί από ασβεστόλιθο. 

Αλλά και από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας έχουν αποκατασταθεί δεκάδες ναοί-μνημεία, από αυτά, που της έχουν αποδοθεί, γιατί ακόμη εκκρεμεί η απόδοση της περιουσίας της,   που διασώζουν ολοζώντανη την παρουσία μέσα στην ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας  που υπήρξε πολυκύμαντη και αιματοκυλισμένη στη χώρα αυτή. 

Τα Ορθόδοξα μνημεία της Εκκλησίας της Αλβανίας, που σιγά σιγά ξαναβρίσκουν την αίγλη τους, φανερώνουν ότι η πίστη δεν είναι ένα φαινόμενο και επιφαινόμενο, που σβήνει από διάφορες προσωρινές καταστάσεις και στάδια.

Η πίστη είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη ψυχή. Είναι μια ιδέα, που όσο και αν πολεμηθεί, δεν ξεριζώνεται. Είναι δώρημα και χάρη του ζωντανού Θεού. Είναι το μεγάλο μυστήριο. Μυστήριο ακατάληπτο, το οποίο προκαλεί δέος, αλλά και μια εσωτερική υπερκόσμια γλυκύτητα στην ψυχή.

Γι' αυτό σαγηνεύει. Αυτό, που δεν μπορούν καταλάβουν διαχρονικά οι διώκτες της, όπως συνέβη και στην Αλβανία, είναι ότι με την Ορθοδοξία ο άνθρωπος όχι μόνο μεταμορφώνεται σε Άνθρωπο. Αυτό θα ήταν πολύ λίγο.

Υψώνεται πάνω από τους φραγμούς και τις αντιθέσεις της ύπαρξης, υπερβαίνει το χρόνο και τη ροή του και δίνει νόημα στη ζωή του και στον κόσμο.

Τον κάνει να κινείται αδιάκοπα προς την πληρότητα. Ο ψυχικός χορτασμός δεν είναι ένα πρόσκαιρο αίσθημα. Δεν είναι "κορεσμός". Μέσα μας ζωογονείται η εικόνα του Θεού. Και στην έκφρασή μας αναδύεται το πνευματικό κάλλος.