Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος ή Έπος του '40 διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τη 1 Ιουνίου 1941, όταν και ολοκληρώθηκε η κατάληψη της χώρας από τις γερμανικές δυνάμεις, οι οποίες επιτέθηκαν στην Ελλάδα. Ξεκίνησε μετά το «Όχι» στο τελεσίγραφο της ιταλικής κυβέρνησης, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο.
Μετά την άρνηση του Ι. Μεταξά ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα μέσω των ελληνοαλβανικών συνόρων, δηλαδή στην περιοχή μας. Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον Ιταλικό σε υποχώρηση. Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, οι ελληνικές δυνάμεις είχαν προωθηθεί στο ένα τέταρτο σχεδόν του εδάφους της Αλβανίας, καταλαμβάνοντας μία σειρά από πόλεις της Βορείου Ηπείρου.
Η μεγάλη αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή βόρεια της Χειμάρρας, γεγονός που σφράγισε έτσι την νίκη των Ελλήνων στο μέτωπο. Αξίζει να σημειωθεί ότι αποφασιστικής σημασίας για την έκβαση του Πολέμου υπήρξε η Μάχη του Καλπακίου (1 έως 5 Νοεμβρίου 1940), στο πλαίσιο της οποίας οι δυνάμεις της 8ης Μεραρχίας κατάφεραν να ανακόψουν την Ιταλική προέλαση. Η συντριβή των Ιταλών στα στενά του Καλπακίου και στο ύψωμα της Γκραμπάλας την πρώτη εβδομάδα του πολέμου προσγείωσε απότομα την ιταλική ηγεσία και αναπτέρωσε το ηθικό των αμυνομένων Ελλήνων. Λίγες μέρες αργότερα, ο ελληνικός στρατός πέρασε στην αντεπίθεση, απωθώντας τους εισβολείς βαθιά μέσα στο έδαφος της Αλβανίας.