54 χρόνια από την ανακομιδή των λειψάνων του νεομάρτυρα Γεωργίου
Του π. Ηλία Μάκου
Εορτάστηκε στα Ιωάννινα η ανακομιδή των λειψάνων του νεομάρτυρα αγίου Γεωργίου.
Την παραμονή εψάλη Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός μετ’ Αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Επισκόπου Σαλώνων κ. Ιγνατίου και συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιωαννίνων κ. Μαξίμου.
Ακόμη οργανώθηκε και αφιερωματική εκδήλωση δεκαετούς επετείου (2014-2024) ευδοκίμου Αρχιερατικής διακονίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Μαξίμου στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων. Στην εκδήλωση απευθύνθηκαν χαιρετισμοί (βιντεοσκοπημένο μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, επιστολή του Μητροπολίτου Μπουένος Αϊρες κ. Ιωσήφ, η βουλευτές Ιωαννίνων της Ν.Δ. Μαρία Κεφάλα, ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ Ιωάννης Τσίμαρης, ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, η πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Άννα Μπατιστάτου κ. ά).
Εκτός των άλλων, ο πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Ιωαννίνων π. Θωμάς Ανδρέου, έκανε αναφορά με λόγια αγάπης και σεβασμού, που απέπνεαν εσωτερικό θαυμασμό, στο δεκαετές πλούσιο έργο του Μητροπολίτου, το οποίο παρουσίασε μέσω φωτογραφιών.
Ανήμερα, στις 26 Οκτωβρίου, Όρθρος και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Μητροπολίτου Ιωαννίνων κ. Μαξίμου, συλλειτουργούντος του Επισκόπου Σαλώνων κ. Ιγνατίου.
Το ιστορικό της ανακομιδής
Πενήντα τέσσαερα χρόνια πριν, στις 26 Οκτωβρίου 1971, έγινε η ανακομιδή των ιερών λειψάνων του νεομάρτυρα Γεωργίου, επί αρχιερατείας του αείμνηστου Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σεραφείμ και ακολούθως Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδας, με φροντίδα του τότε αρχιμανδρίτη-πρωτοσυγκέλου και μετέπειτα Μητροπολίτη Ιωαννίνων αοιδίμου Θεοκλήτου.
Είναι γνωστό το μαρτύριο με κρεμάλα ενός του απλού, αλλά φλογερού πιστού, του αγίου Γεωργίου , που καταγόταν από χωριό των Γρεβενών και ζούσε στα Γιάννινα, ιπποκόμου στο επάγγελμα. ο οποίος αρνήθηκε να αποδεχθεί την κατάρα της εποχής εκείνης, τον εξισλαμισμό.
Αμέσως μετά το μαρτύριο του Γεωργίου, απαγχονισμός στη θέση «Κουρμανιό», στην είσοδο του Κάστρου, και την ταφή του παραπλεύρως του μητροπολιτικού ναού του αγίου Αθανασίου, άρχισαν να γίνονται θαύματα από το νεομάρτυρα, που έτσι διατρανώθηκε η αγιότητά του και ακολούθησε μέσα σε δέκα εννέα περίπου μήνες η αγιοποίησή του.
Σε εγκύκλιό του στις 12 Οκτωβρίου του 1971 ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων κυρός Σεραφείμ επεσήμανε:
«Συνέχει βαθεία συγκίνησις την καρδίαν μου και πληροί την ψυχήν μου δέος και φόβος ιερός, διότι επεφύλαξεν εις εμέ την μεγάλην αυτήν τιμήν ο Ύψιστος, να ψαύσω ο ελάχιστος εγώ και να αποθέσω ο ανάξιος δούλος του, τα Ιερά Λείψανα εκ του τάφου εις τη οικείαν θέσιν των…».
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος, που με τα χέρια του έβγαλε τα λείψανα από τον τάφο, είχε πει:
«Επιφωσκούσης της εικοστής έκτης Οκτωβρίου, πάσα η πόλις των Ιωαννίνων… προσπελάζοντας τον Τάφο του Νεομάρτυρα Γεωργίου, του εν Ιωανίννοις αθλήσαντος, για να αναλάβει εξ’ αυτού τα καθαγιασθέντα λείψανα του τιμίου σκηνώματος του πολιούχου της… και να αποδώσει την προσήκουσαν τιμήν στα λείψανα του προστάτη της Αγίου, να εκφράσει το θαυμασμό και το δέος, να καταθέσει ικεσίαν εκτενή, για να κερδίσει την πρεσβεία Του, ώστε να καταξιωθεί της, έστω και για ελάχιστα, προσπέλασης στο χώρο του Αγίου και της Θεότητας…».
Ας μη φοβόμαστε...
Ο νεομάρτυρας Γεώργιος μας φωνάζει να μη φοβόμαστε. Αμαρτωλοί είμαστε, αλλά δεν είμαστε άπιστοι, δεν είμαστε ασεβείς, για να φοβόμαστε πρόσωπα και πράγματα ανίκανα να αλλάξουν την πορεία της ζωής μας και να να μας προξενήσουν ανεπανόρθωτο κακό. Οι άπιστοι και ασεβείς φοβούνται. Φοβούνται και τρέμουν κι εκεί, που δεν υπάρχει φόβος.
Ο βίος του αγίου Γεωργίου μας προτρέπει να γίνουμε οι τηρητές και οι εκτελεστές του οποιουδήποτε ιερού καθήκοντος επιβάλλει η αγάπη μας προς το Χριστό. Του καθήκοντος, δηλαδή, της έμπρακτης χριστιανικής ζωής.
Είμαστε Χριστιανοί; Ναι, απαντούμε.
Είμαστε πιστοί; Ναι, απαντούμε.
Είμαστε, όμως, πραγματικά; Μήπως παραμελούμε τις υποχρεώσεις μας ως πιστοί;
Ο νεομάρτυρας Γεώργιος μας φωνάζει από τα βάθη των χρόνων: Χριστιανοί, μην αδρανείτε. Όπως και εκείνος δεν αδράνησε.
Και μας λέει και κάτι ακόμη. Να πάρουμε την απόφαση να διορθώσουμε τις παραλείψεις μας.
Ίσως πρέπει να κοπιάσουμε ολίγο και να πονέσουμε. Χρειάζεται, όμως, ο ηρωισμός και η απόφαση.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι στη σημερινή κοινωνία με το Σταυρό στο χέρι δεν κατορθώνει κανείς τίποτα. Αυτό είναι ψέμα.
Αλλά και αν πρόκειται κανείς να ανέβει μπροστά στα μάτια των ανθρώπων, κάνοντας πράγματα, με τα οποία δεν συμφωνεί η διδασκαλία του Χριστού, ας μην ανέβει ποτέ.
Έτσι σκέφτηκε ο άγιος Γεώργιος. Έτσι σκέφτεται ο Χριστιανός με το ηρωικό πνεύμα…
Έτσι ας σκεφτούμε κι εμείς, αν θέλουμε να είμαστε συνειδητοί χριστιανοί, αν θέλουμε να διακατεχόμαστε από τον πόθο και τη βαθιά επιθυμία να εφαρμόσουμε στη ζωή μας το θέλημα του Θεού.
